Regan Lennox 10 Posted January 28 Ergens in maart geloof ik - 's avonds - Regan's appartement Hij hield van zijn vriendin, hoor, eerlijk waar, maar kon ze even hem niet een hartaanval geven met dat ze zo plotseling op zijn deur klopte?! Ja, oké, ze hadden een paar dagen geleden afgesproken dat ze langs zou komen, maar dat was hij alweer helemaal vergeten en Gwendoline wist toch hoe zijn geheugen werkte? Dus was het meer dan volslagen logisch dat hij zijn deur enkel op een kier hield en daardoor naar buiten gluurde. "Oh hey," glimlachte hij wel lief naar haar. "Wat kom je doen?" Misschien kon hij net doen alsof ze helemaal geen afspraak hadden gehad vandaag... Zou ze vast niet boos om worden. Privé! 1 Laurelle Ryder reacted to this Share this post Link to post Share on other sites
Gwendoline Draper 5 Posted February 2 Zij hield ook van hem, eerlijk waar, en daarom vergaf ze dat hij vergeten was af te spreken. Noemde het niet eens specifiek maar stopte gewoon subtiel haar hak tussen de deur zodat hij die niet meteen dicht kon gooien. Ze wilde best zijn warrigheid vergeven, maar ze hadden wel afgesproken, en ze had hem gemist. Beter ging die deur dus niet dicht. “Ik kwam langs, we hadden niet echt een tijd genoemd”, hadden ze wel maar misschien kon ze zo een beetje een onuitgesproken compromis geven, hoefde hij zich niet schuldig te voelen en dan konden ze zich nu op het fijn samen zijn richten. “Maar ik ben nu klaar dus”, ze glimlachte ontwapenend en staarde naar de deur die nu dus wel verder open moest. 2 Laurelle Ryder and Alexis Eversly reacted to this Share this post Link to post Share on other sites
Regan Lennox 10 Posted February 7 Als Regan aardiger was, zou hij tegen zichzelf toegeven dat hij Gwendoline niet verdiende. Misschien dat hij dan zijn leven bij elkaar zou proberen te krijgen, of het op zijn minst zou uitmaken zodat ze iemand anders kon krijgen, iemand die haar wel verdiende, maar Regan was... Regan. Aardig zijn behoorde niet tot zijn repertoire. "Oh, goh." Nou ja, het was wel gelukt, ze was niet boos, dus dat scheelde. Wel stom dat hij ooit had afgesproken dat ze langs zou komen, dat zou hij nu ook niet echt meer gaan doen, hoor. "Zullen we een wandeling maken?" vroeg hij enthousiast, alsof hij er echt naar uit keek om in deze troosteloze lente een beetje buiten te gaan rondwandelen. En alsof hij überhaupt in een wijk woonde waar je dat wilde doen. "Ik heb er echt zin in om even naar buiten te gaan!" En snel sloot hij de deur, zodat hij zijn mantel kon pakken, met Gwen nog aan de buitenkant. 2 Laurelle Ryder and Tristan Johnson reacted to this Share this post Link to post Share on other sites
Gwendoline Draper 5 Posted February 11 “Oh ik-”, ze kon haar zin niet afmaken, niet zeggen over hoe ze liever even binnenkwam omdat het best koud was, omdat ze gewoon stiekem geen zin had om te wandelen. Omdat ze zijn huis in wilde, de planten wilde water geven (of vervangen als het nodig was), stiekem wilde doen alsof het hun huis was. Stiekem verlangde ze daar naar, een plek van hun twee. Een thuis en niet slechts een huis waar hij woonde en waar zij soms langskwam. (Zelf woonde ze nog bij haar ouders, dat was al helemaal niks) Maar hij wilde naar buiten, dus ze gingen naar buiten. Ook goed. Uiteindelijk was het altijd goed, zolang ze maar samen waren niet? “Regan.. gaat alles goed?”, begon ze toch maar heel voorzichtig toen hij buiten kwam. Bezorgd keek ze even naar hem op. Wie wilde er in dit weer nu wandelen? 1 1 Laurelle Ryder and Alexis Eversly reacted to this Share this post Link to post Share on other sites
