Yara Foulkes-Davenport

Zomer 1837 - Op verschillende momenten - In verschillende Europese landen - Verschillende tijdstippen. "Focus on the moment, not the monsters that may or may not be up ahead. Praag - 4 juni 1837 Een paar dagen geleden, de dag na het feest in Dunfermline, waren Irwin en Yara vertrokken naar Europa. In elke grote stad zouden ze een dag of vijf blijven en dan verder trekken en vanuit het hotel in betreffende hoofdstad maakten ze uitstapjes naar bezienswaardigheden in de omgeving. Dat was het makkelijkst, het veiligst, het minst vermoeiend. Het bleef ontspannen, maar er was ook weinig kans dat ze zich zouden gaan vervelen. Vandaag waren ze naar het dreuzelse deel van de oude middeleeuwse stad gegaan. Ze hadden de burcht bezocht en de straatjes met de onhandige, niet gelijkmatige steentjes. Ze waren op een plein gekomen met een fontein en een beeld en de meest bijzondere klok die Yara ooit van dreuzelse makelij had gezien: de astronomische klok. Ze hadden er behoorlijk lang naar gekeken. Het was fascinerend om te zien en om te proberen uit te vinden hoe het werkte. Yara snapte er niet zo heel veel van. Ze was geen klokkenmaker, astronomie was geen favoriet vak geweest en alle beschikbare uitleg was in het Tsjechisch geweest. En, ha, die taal sprak ze niet. Nu zaten Irwin en Yara op een terrasje, tegenover diezelfde klok. Ze hadden zojuist wat te drinken besteld, dat had Irwin gedaan, en het was een verrassing wat ze straks uiteindelijk daadwerkelijk zouden krijgen. Yara had een boek in handen, was wat poëzie aan aan het lezen. Het was een Ierse dichter en, hoewel ze zijn dichtkunst zeker bewonderde, kon ze het toch niet laten om een liefdesgedicht een tikkeltje te bespotten. Met haar beste Ierse accent - waar je je dus absoluut niet veel bij voor moest stellen- begon Yara voor te lezen. "'Tis the last rose of summer, Left blooming alone; All her lovely companions Are faded and gone; No flower of her kindred, No rosebud is nigh, To reflect back her blushes, Or give sigh for sigh. I'll not leave thee, thou lone one! To pine on the stem; Since the lovely are sleeping, Go, sleep thou with them. Thus kindly I scatter, Thy leaves o'er the bed, Where thy mates of the garden Lie scentless and dead. So soon may I follow, When friendships decay, And from Love's shining circle The gems drop away. When true hearts lie withered, And fond ones are flown, Oh! who would inhabit This bleak world alone?" "Zou zijn geliefde hem hebben verlaten dat hij zulke treurige dingen schrijft?", vroeg ze. "Het klinkt wel of hij een einde aan zijn leven wil maken. Kan je je daar iets bij voorstellen? Dan moet je volgens mij wel echt heel diep in de put zitten." Ze haalde haar schouders op. Nee, zelfs een mislukt Iers accent kon er niet voor zorgen dat dit gedicht minder melancholisch en somber werd. "Heb jij wat luchtiger literatuur bij je? Ik dacht dat Ieren over leprechauns en alcohol zouden schrijven?" Dit was iets te zware kost voor aan een terrasje in de zon. [OOC: Privé met Ann]

Update voor tot en met zomer 1837 @Yara Foulkes-Davenport Ze is geslaagd! En aangenomen voor de Helersopleiding. Ze heeft een huis uitgezocht voor Daniel en Elaine, en op 1 juni nog een groot examenfeest gegeven samen met Aelin, Daniel en Elaine. Gianna en ik hebben besloten dat Andromache en Yara vriendinnen zijn (mean girls FTW) Samen met Irwin gaat ze vanaf nu in Dunfermline wonen. De zomervakantie brengen ze van 3 juni tot en met 15 augustus door op een verlate huwelijksreis: alle grote steden in Europa. Ze zijn uiteraard wel op tijd terug voor het huwelijk van Daniel en Elaine. @Dax Appleby Dax is ook geslaagd! En aangenomen als reserve speler bij de Appleby Arrows. Hij woont vanaf nu in Edinburgh, waar hij van zijn vader een mooie villa heeft gekregen. Zijn relatie met Madeline is nog steeds raadselachtig en onduidelijk. In het geheim is Dax verloofd met Merry, zodat ze beiden tenminste nooit 'in het echie' hoeven te trouwen. Hij is trouwens recentelijke op de hoogte dat ze een mislukte weerwolf is. @Raine Salisbury Raine is over naar het zevende jaar van Zweinstein Heeft nog steeds een relatie met Elara! Bravo. Samen met zijn zusje Summer en nieuwe inwoonster (zijn ex) Agatha brengt hij de zomer door in het Zomerhuis. @Thomasin Hastings Op 24 juli is Gabriel alweer vier maanden oud. Na de zomer pakt Thomasin haar baantje als professor duelleren weer op. Tevens biedt ze Daniel een onderzoeksplek aan bij de faculteit Spreuken. Sinds haar huwelijk is Thomasin een actief lid van Damesclub de Gouden Roos, ze heeft in mei zelfs een Hightea in Catsfield georganiseerd (Dank Armand voor het spelen van gastheer). @Cadwyn Thwaite Gaat Daniel heel erg missen. Ze is over naar het vierde jaar van Zweinstein. En er staan allemaal leuke plots te wachten voor na de zomer. *eerie music is playing* @Ashton Vane Is over naar het zevende jaar van Zweinstein. En er staan allemaal leuke plots te wachten: gaat zich nog in de zomer afspelen. *zelfde muziekje* @Cassidy Kingston Cassy heeft gelukkig weer een beetje contact met haar zusje Moraine. Gideon lijkt nog steeds heel boos te zijn. Ze is nog steeds onder invloed van de imperius-vloek, uitgesproken door Emily (oma) Foulkes-Davenport. Ook werkt ze nog als bediende van Yara en Irwin. Ze blijft de zomer thuis. Ze helpt de huiself met het volledige bewoonbaar maken van het huis in Dunfermline nu haar meester en meesteresse daar definitief in zullen trekken. Topic met Moraine, zodra zij getrouwd is en dus een Foulkes-Davenport -> vloek heeft dan effect, komt ooit nog </3 @Wren Puck Fox Ze is over naar het zevende jaar op Zweinstein. Ze is nu ook Klassenoudste! Wren is nog altijd verliefd op Gideon. Hij woont de zomer bij haar in Zweinsveld, want daar heeft ze een eigen huisje. (topic volgt, ik heb hem op m'n lijst gezet). Moraine is nog altijd haar beste vriendinnetje. En eigenlijk moeten we een keer een topic doen met de drie zusjes...Aviana en Tabitha. @Maia de Liedekerken Ze is over naar het vierde jaar op Zweinstein, ze is ook Hoofdmonitor. Maia is nog steeds verloofd met Henry. Ze brengt bij hem de zomer door in Beaudesert. Daar krijgt ze zang- en danslessen, paardrijlessen, moet ze een instrument leren spelen en mee naar allemaal feestjes. Echt... geweldig. Maia begint langzaam een beetje over haar liefdesverdriet van Benedict te komen. Ze is advies aan het vragen over 'hoe om te gaan met mannen' bij Agatha. Samen met Desmond verdiept ze zich in transmagiër-zijn. Er lijkt iets van een vriendschap met Ayden te kunnen ontstaan... En ook met Damian, de bange Ravenklauwer. @Zaira Silvershore Is door haar broer Eric betrapt met Scott... in bed... Oops. En ze zijn in juni ook al wel verloofd, maar dat moet nog even uitgeschreven. Sssst. Spoiler. Is oprecht verdrietig door Felicia's overlijden. Maar later neemt Eric haar in vertrouwen, nog een spoiler, sorry. Heeft eindelijk fatsoenlijk kennis gemaakt met Keane. En de rest houden we nog lekker wel even stil: er staan allemaal leuke plots op de stapel. *zelfde muziekje* @Pearl Sanders Heeft een affaire met Lawrence. Rekent Lydia als haar beste vriendin. Werkt nog steeds met Amber in een koffiezaakje in de Wegisweg. Julienne is de nieuwste aanwinst onder het personeel. Meer topics volgen, als het goed is, deze week. *Vrolijk muziekje* @James Graham Is nu Duke of Montrose, Igraine is zijn Duchess. Hij heeft de voogdij over Galahad en Elara. Het is aan hem de schone taak zijn zusje binnenkort te verblijden met nieuws over een verloving, maar ik zeg nog lekker niet met wie. Werkt nog steeds als schoolinspecteur op Zweinstein, heeft een pauzejaar ingelast voor zijn studie door alle recente ontwikkelingen. In september wordt James Junior een jaar oud, dus dan is hij in juli 10 maanden ongeveer. @Sara Saint Ze is over naar het zesde jaar op Zweinstein. Ze wil beroemd en populair worden! Dus ze heeft een vakantiebaantje in het theater 'The Manour' van Raphael King. Sara heeft nu voor het eerst contact gelegd met Ayden. En wie weet hoe haar avontuurtjes met Hawk gaan verlopen. En nog een shout out naar Margaux, want die speelt Sara's broer Joseph. Dat is ook een lekker stel samen ^^. @Liam Haysward Heeft een date met Felicia en ze maakt zowaar een beetje indruk op hem.. Een wonder. En dan gaat ze dood. Zijn nichtje Julienne heeft een schuld van 24 galjoenen bij hem. Ze moet per drie maanden 1 galjoen afbetalen. Verder mag ze soms ook werken als zijn sloofje in ruil voor vermindering van de schuld. Liam is verloofd! Sinds ...20 juni (verzin ik nu, sorry Sonja) met Evita! Die twee geven nu al vonken... en niet van de liefde... Ook heeft Liam weer ruzie.,... met Heaven, Isaiah, Lydia (al was dat alweer even geleden)... met wie niet eigenlijk? En ik weet eigenlijk niet waar Liam woont.... Maar ik beslis nu dat hij een eigen huis in Londen heeft. Ben ik iets vergeten... en wil je dat ook graag genoemd hebben... Spreek me aan en ik voeg het toe!

De pegasusknuffel werd er weer bij gepakt en Yara zorgde er een beetje onhandig voor dat ze ook onder de dekens kwam liggen, nog steeds wel tegen Irwin aan. Dat maakte haar tegenwoordig niet meer zo uit. Ze wist dat hij toch niets zou doen of proberen. Vond ze het jammer? Nee, niet op die manier. Alleen als ze zich bedacht dat het eigenlijk toch wel hoorde dat een man interesse had in zijn vrouw en ze zich dan logischerwijs zorgen ging maken of er iets mis wat met haar, waardoor Irwin dat niet had. Als ze echt helemaal terugging naar of ze het zelf vervelend vond? Dan nee. Dan was het eigenlijk wel ontspannen. Zo konden ze heus oprecht enkel vrienden zijn en dan hoefde ze zich over de rest helemaal geen zorgen meer te maken. Merlijn verhoede, dat ze ooit zwanger zou raken -van Daniel dus- want dan moest ze Irwin wel het bed in praten, zodat het niet op zou vallen, maar tot dusver was het allemaal wel prima zo. "Dat weet ik." Yara knikte een beetje, draaide haar hoofd toen zo dat ze hem aan kon kijken en ze glimlachte voorzichtig. Irwin streelde haar en zij ontspande zich iets meer. Ze maakte zich om de een of andere reden dan toch weer druk of ze niet te rare en belachelijke dingen had gezegd, waardoor ze iets had verpest. Ze wilde perfect. Ze wilde dat hij positief over haar dacht. Gewoon. Dat was belangrijk, toch? Raar? Dat had ze zeker gezegd. Ja, raar, ze had gezegd dat alles bij hen raar was. Yara beet op haar lip. "Nee... En dat hoeft ook niet." Slapen zat er blijkbaar toch niet meteen in. Al was haar lijf wel moe, en haar hoofd ook ergens wel aan slapen toe, maar dit moest eerst worden uitgesproken. "Raar is niet erg, toch? Niet bij ons." Yara draaide zich wat meer op haar buik, zodat ze hem beter aan kon kijken. Vluchtig drukte ze een kus op zijn wang. "Als we niet raar waren, waren we saai, of eng, of vervelend...Stel je voor dat we serieuze gesprekken moesten hebben over het weer, of welk woord voor regen en vochtigheid we vandaag gaan gebruiken?" De blik in haar ogen werd zacht. "Nee, echt, Irwin... Ik vind het samen lezen in bed, of aan tafel, of allemaal van die gekke dreuzeldingen met je bezoeken echt heel leuk. Wel stiekem hoor. Alleen jij mag weten dat ik ook raar ben." Ze legde haar hand op de zijne. "Raar tot de dood ons scheidt, afgesproken?"

Met een kritische blik keek Yara naar het plafond en de ruimte in zijn algemeen, wierp ook een blik op de makelaar, waarna ze weer naar Irwin keek en een wenkbrauw naar hem optrok en haar blik zoveel wilde zeggen als 'wat een dramatische aansteller, vind je ook niet', maar in tegenstelling tot haar echtgenoot hield Yara wel haar mond en liet ze de minder vriendelijke commentaren dwalen in haar hoofd in plaats dat ze ze de vrijheid gaf van haar tong te springen. "Het is wel een studentenhuis, he, lieverd...", zei ze dan ook zo opgewekt mogelijk. "Maar je hebt gelijk, deze is misschien wel erg klein. Waar moeten ze dan al hun spullen kwijt. Er is niet eens een extra ruimte, die als inloopkast voor Elaine kan dienen." En dat was natuurlijk wel iets wat op zijn minst nodig was om goedgekeurd te worden. "Daarbij valt er ook maar weinig licht naar binnen. Dan wordt het zo'n donker hol en daar kunnen ze alleen maar grimmig en somber van worden." Zeker Elaine had vast veel licht nodig. Daniel ook, maar de ging ongetwijfeld genoeg naar buiten, al was het maar om zijn eega te kunnen ontlopen. "En het ruikt hier een beetje muf. Er groeien toch geen schimmels of zwammen in dit huis?" Dat was leuk voor toverdranken, maar niet om tussen te leven. Goed, heel stiekem genoot Yara er misschien best van om de huizen hier lekker af te kraken. Ze stak met een brede glimlach haar haar door die van Irwin. "Nee, dit huisje wordt het niet. Kunnen we alvast naar de volgende? We kunnen er lang of kort over zijn, maar deze is absoluut niet naar onze tevredenheid." De makelaar deed een poging nog zo vriendelijk te glimlachen en ging hen voor naar het volgende huisje. Zij kon het ondertussen niet laten om een beetje ondeugend naar Irwin te glimlachen.

"Ja, maar ik allemaal heel erg stomme dingen gezegd," gaf ze een beetje bedremmeld toe. Dat herinnerde ze zich helaas allemaal nog heel erg goed. Pijnlijk goed. En die boer dan van zojuist... Het was helemaal niet hoe ze was, of hoe ze niet wilde zijn. Ze pakte het glas water aan en het bakje met aardbeien en zuchtte wat ontevreden. "Heb ik echt niets gezegd wat je heeft gekwetst? Want dat wil ik helemaal niet..." Ze liet haar onderlip een beetje pruilen, maar niet te erg, want daar werd je gezicht zo lelijk van. Yara snoepte een aardbei, met daarop een flinke dot room, en knikte. "Ja, het was heel leuk. Heel gezellig. We hebben zo hard gelachen. Hij kan het veel beter dan ik, hoor. Hij kan natuurlijk Canadees en Frans en een beetje Amerikaans. Dat is echt ontzettend plat. Wie er beter is in Schots weet ik niet. Ik deed het uiteraard een stuk beter met alle Britse accenten, zowel posh als plat." Ze glimlachte en besefte zich heel goed dat ze er vooral zoveel over vertelde, omdat ze ze zich ongemakkelijk voelde en wilde dat dat stomme gevoel wegging. Nadat ze genoeg gedronken en gegeten had, kroop ze een beetje tegen Irwin aan, legde haar hoofd op zijn schouder. "Vind jij dit gezellig? Ik wel. En niet omdat... ik me anders een slechte vrouw voel, zoals ik net zei. Dit is gewoon oprecht echt fijn. Toch? Ook voor jou? Of niet? Je houdt niet zo heel erg van... klef gedoe, toch?" Ja, dit was ook al een beetje ongemakkelijk, maar nu hoefde ze hem verder niet aan te kijken. Dat scheelde. Dus met een beetje geluk zei hij nu gewoon 'ja' en dan was alles fijn en tevreden zo en konden ze ontspannen gaan slapen?

Een beetje afwezig humde Yara, terwijl ze de ogen gesloten had. Ze hoorde wel half wat Irwin zei, dat ze zich geen zorgen hoefde te maken en dat hij dat niet zou doen enzo. Toch kreeg ze de mate van ernst voor hem helemaal niet zo mee. Ze neuriede opgewekt een willekeurig melodietje, waarschijnlijk iets wat ze vanavond in de kroeg had horen spelen, maar ze zou met alle wil van de wereld de oorsprong niet terug kunnen halen. Het zou zelfs maar zo een deuntje van hun huwelijk kunnen zijn. Echt. Het kwam in haar hoofd, meer wist ze er niet over te zeggen. "Neeeee. Ik ben niet met zorgen," stelde ze hem gerust. "Jij bent lief. Altijd. Ik ben een slecht, slechte vrouw. En jij vindt het allemaal goed." Ze moest een boer laten en hield dat nog net half achter haar hand, maar erg charmant was het niet. Yara begon te giechelen. "Oooepsie." De slappe lach bleef overigens, want het was eigenlijk wel heel erg beschamend en dit was de enige reactie daarop, die ze voor elkaar kreeg. Goed gesprek dit. "Ooooh ijs", zei ze eerst. "ooooh aardbeien", vervolgens. Eigenlijk leek alles nu wel heel erg lekker. Zeker de toetjes. Dat was ook in dronken toestand altijd haar favoriete keuze. "Mmmh." Ze trok de trui half over haar hoofd en kwam erin vast te zitten. "Ja doe die ook maar..." Want dat gedraai in haar hoofd was wel een beetje vervelend. Zo gezegd, zo gedaan. Een drankje en vijf minuten later zat Yara met een rood hoofd achter een kussen. Ze schaamde zich helemaal dood. Het nadeel van zo'n ontnuchteringsdrankje was dat je je nog heel goed herinnerde wat je allemaal had uitgespookt en uitgekraamd. Normaal zou de alcohol vergeeflijk ook een deel van je herinneringen wissen, maar nu stond het allemaal heel erg scherp in haar geheugen. "Sorry, Irwin, sorry sorry sorry." Ze keek hem een beetje benauwd aan. "Ik ga nooooit meer drinken." Een belofte die ze vast niet kon houden en altijd werden geroepen door mensen die een avondje teveel hadden gedronken. "Ehm... Heb ik nog dingen uitgekraamd waar je het over wilt hebben?" Ze haalde wat ongemakkelijk een hand door haar haren.

Een bad was wel een goed idee. Ze waren toch wel erg dichtbij dit heel erg smerige meisje geweest. "Misschien kan ik het mijn man eens vragen? Hij is leraar? Of hij weet wat de regels zijn omtrent persoonlijke hygiëne bij leerlingen." Hij was docent Fabeldieren. Dus het kwam vaak genoeg voor dat hij ook naar eenhoorn raak, of onder de modder of vuil zat, maar Irwin ging altijd direct douchen en was dan thuis altijd erg netjes en schoon. Ze had hem nog nooit stinkend of bezweet op de bank aangetroffen bijvoorbeeld. "Ik kan me niet voorstellen dat de betere families willen dat hun kinderen hun in één ruimte met een stelletje halve zwervers moeten doorbrengen." Goed, het was misschien een béétje overdreven, maar met alle stress voor de examens was het gewoon heel erg lekker om iemand even volledig af te katten en op zo iemand af te geven op elke manier denkbaar. Opnieuw trok Yara haar neus op. "Eww, met een leraar?" Oh, oops, zij was er met eentje getrouwd, maar dat was anders. "Welke leraar zou zich tot dat niveau verlagen?" Herstelde ze zich snel. "En dan met zó iemand." Ze snoof even. "Vast die Tristan, denk je niet? Volgens mij pakt hij alles wat maar een beetje naar hem glimlacht." In gedachten ging ze de andere leraren na, op zoek naar een mogelijk slachtoffer van hun geroddel. Ze lachte zachtjes. "Of misschien wel met die nieuwe schoolinspecteur? Die Graham? Die is altijd zo keurig en netjes. Misshcien houdt hij dan wel juist van een beetje smerig in bed?"

Donderdagavond 1 juni 1837 - Afstudeerfeest van Yara, Aelin, Daniel en Elaine - Dunfermline. "The whole point of extravagance is to act like a fool and feel like a fool, but enjoy it." Ze waren geslaagd, alle vier waren ze geslaagd. En dat was natuurlijk genoeg reden om een feestje te houden. Morgen, voor de lunch, zouden Irwin en Yara vertrekken naar het vasteland van Europa om te beginnen aan hun verlate huwelijksreis, maar vanavond stond nog even in het teken van Yara en van haar vrienden. Irwin had toestemming gegeven voor het feest en het moest dan natuurlijk het beste feest ooit worden. (En dan was Daphne, haar schoonmoeder, voorlopig ook weer tevreden, want die vond al dat Yara en Irwin te weinig organiseerde). Er was muziek. Er was drank. Er was een magisch doolhof. Er was een zwembad. Er waren voldoende hapjes en drankjes. De aankleding was bedacht door Elaine en Yara, bedenk ik nu maar even, en dus was het chique en elegant, straalde het klasse uiten had het ook de nodige extravagante details, maar ach... je studeerde maar één keer af van Zweinstein. De klasgenoten uit het examenjaar waren welkom, met aanhang. Verder stonden nog een paar andere vrienden uit andere jaren op de lijst, of nog een paar personen die het voorgaande jaar al van school waren gegaan. Daniel had Eleanor Gardiner bijvoorbeeld op de lijst gezet, maar die had Yara er weer heel vriendelijk vanaf gehaald; het meisje dat haar beste vriend had vergiftigd was eenvoudigweg niet welkom. Yara bevond zich op dit moment in de woonkamer, ze had een glaasje champagne in de hand en ze zorgde dat ze iedereen op zijn minst gedag had gezegd, want de meesten hadden natuurlijk ook een cadeautje bij zich en het meisje kon het niet helpen er altijd nieuwsgierig naar te zijn wat iemand voor haar had bedacht. Vaak viel het tegen, was het voorspelbaar en cliché, maar soms had je van die onverwachte pareltjes. Cadwyn lag ondertussen in het zwembad. Ze kon een klein beetje zwemmen, dat had ze wel van Daniel geleerd het afgelopen jaar, en die was verwikkeld in een heus watergevecht. (Voel je vrij daarop aan te haken). Het feestje was een succes, maar zoals op elk tienerfeest, lag drama natuurlijk op de loer. [OOC: Open topic! Voor iedereen die 7e jaars was in 1836/1837, of als je bevriend bent met Daniel, Elaine, Aelin of Yara :D]

Tweede helft mei, na de examens - bij de leegstaande studentenhuizen - Cambridge - Vlak na de lunch. “The natural state of the sentient adult is a qualified unhappiness.” Hoe het er precies op was uitgedraaid dat Irwin en Yara dit moesten doen, wist Yara niet meer, maar vandaag waren zij en haar plus één in Cambridge om een huis uit te zoeken waar Daniel en Elaine het komende jaar zouden gaan wonen. Waarschijnlijk had het ermee te maken dat Daniel 'te ziek' was. Oh, hij was ook wel ziek, maar het was vast een kaart die hij zonder schaamte speelde als hij ergens geen zin in had. Daarnaast hadden Elaine en Daniel al 'teveel aan hun hoofd' vanwege het naderende huwelijk, en het was niet onbekend dat Elaine geen keuzes kon maken. En dus was Yara op campus een studentenhuis aan het uitzoeken, waar ze zelf nooit zou wonen. Zij ging immers met Irwin op Dunfermline wonen. Ze vond het niet erg; Dunfermline had de meest prachtige en uitgebreide privé-bibliotheek ooit, het was er rustig en midden in de natuur en daar had ze alle ruimte voor zichzelf en zou ze vrijelijk haar gang kunnen gaan. Ook had ze vast en zeker een vast logeeradresje bij Daniel voor die keer dat ze wel een keer op campus wilde overnachten, bijvoorbeeld na een feestje. De twee hadden net geluncht in het theehuis van Cambridge, waarbij ze heel gezellig een boek erbij op tafel hadden liggen. Nee, oprecht, het was gezellig geweest. Ze hadden wat gezegd als ze wat wilden zeggen en verder was er een ontspannen stilte geweest. Veel mensen zouden vast de waarde van een dergelijke eensgezinde stilte onderschatten; dat zoiets kon zonder dat het als ongemakkelijk of falen werd opgevat, dat geen van twee dacht dat de ander zich aan het vervelen was of liever iets anders zou doen. Nou ja, misschien zat Irwin nu ook liever thuis dan een huis voor zijn zus uit te zoeken, maar dat had dan weer niets met Yara te maken. "Ah, hier is nummer zeven. Daar hadden we als eerste een afspraak toch?" Yara rolde ter controle nog eens het perkament uit. Ja, ze hadden om half twee een bezichtiging bij nummer zeven, om twee uur bij nummer twintig en om half drie bij nummer vier. Yara had van tevoren voor zichzelf maar een lijstje gemaakt waar ze op moesten letten en deze ook aan Irwin gegeven, want ze zag het ander al gebeuren dat ze straks in haar eentje moest gaan beslissen welk huis ze zouden kiezen. "Nou deze is in ieder geval al op de begane grond en heeft een klein tuintje. Dat vindt Elaine wel leuk, toch?" Dan kon ze onder een parasol buiten zitten met een drankje, niet omdat het meisje overkwam alsof ze zo graag tuinierde. [OOC: Privé met Ann]

"We gaan wel direct in juni al weg. We hebben natuurlijk veel te veel plekken, die we willen bezoeken. Dus waarshcijnlijk komen we met bijna drie maanden nog wat tijd tekort. Na de examens geef ik met wat vrienden nog een afstudeerfeest in Dunfermline. Anders komen jullie daar ook naartoe? Als je het niet erg vindt om tussen allemaal beschonken zeventienjarigen te zitten?" Yara grinnikte zachtjes "En anders krijg ik van Irwin vast wel toestemming om in die vrije dagen voordat de cijfers bekend worden gemaakt een dagje vrijaf heb om jullie op te zoeken." Ze had toestemming van een leraar nodig en daar kwam zij dan toevallig wel weer redelijk gemakkelijk aan. "Woon je nog steeds in hetzelfde huis in Londen?" Ja, ze hadden elkaar echt veel te lang niet fatsoenlijk gesproken. Voor een moment fronste Yara. "Waar kennen Irwin en jij elkaar eigenlijk van?" Ze leken nu niet echt heel erg op elkaar, waren niet twee mannen waarvan je vanaf het begin al zou verwachten dat ze het intens goed met elkaar zouden vinden. Ze trok een wenkbrauw op. "Antisociaal, pfah, hij is gewoon een beetje verlegen en hij kan het ook niet helpen dat de meeste mensen het verliezen van een boek als het gaat om hoe interessant ze zijn." Yara zuchtte. "Zoveel mensen zijn zó saai, grijs en suf. Dat moet je kunnen beamen? Wat is de reden dat jij doorgaans niet van mensen houdt? Mijn allerliefste asociale neef?" "En wat is de reden dat je nu niet meer van me weg wilt rennen? Vast verstrikt geraakt in mijn web van charme en superieure intelligentie." Yara stak haar tong naar hem uit en lachte toen zachtjes. Ze vond het gezellig en nam een tevreden slokje van haar boterbier. "Wat ben je Irwin eigenlijk verschuldigd dan?" "En je hebt me door... Irwin in zijn billen schieten was exact wat ik eigenlijk altijd al wilde doen." Ze rolde even met haar ogen. "En ik ga uiteraard flauwvallen, hysterisch rondjes rennen, nachtmerries krijgen, jou daar de schuld van geven en dan een actiebeweging oprichten om jagen te verbieden." Yara glimlachte flauwtjes. "Ik denk dat ik het wel in me heb." Het kon sowieso geen kwaad om wat onverwachte vaardigheden te hebben. En de combinatie van pijlen met gif...

Hoi hoi, Ik heb het wel druk, voornamelijk door werk, dus bij mij kan het een beetje wisselen hoelang je op een post moet wachten. Ik probeer het binnen twee weken te doen... Maar hoe dan ook, ik vind topics leuk, plots bedenken leuk. Dus dat kan altijd. Ik noem even de karakters waar ik nog best wat ruimte mee heb om te plotten, maar als je denk 'hey, ik heb ook dat karakter gezien en dat vind ik leuk iets mee te doen', gewoon zeggen hoor ^^. Dat mag altijd ook. In Huffelpuf heb ik @Sara Saint, maar die is niet zo héél aardig hoor. In Griffoendor heb ik @Wren Puck Fox. Is wel heel aardig, heeft wel al een love interest. In Zwadderich heb ik @Ashton Vane, maar die is ook niet zo aardig en ook niet zo sociaal. En in de buitenwereld heb ik @Liam Haysward, die eigenlijk nog een keer uitgehuwelijkt moet gaan word, of allemaal verplichte dates moet krijgen (Maar ik weet niet of Margaux en Lily daar nu mee bezig waren of niet) Dus als je daar een vrouw voor wilt maken, alle vrijheid. Ik beloof alleen niet dat ze elkaar ooit aardig gaan vinden, want Liam is nogal een... kwal. Liefs, Kelly

Met een vergelijkbaar lachje trok Yara haar neus op. "Ha, ja... van die mensen waarbij je haast stikt in de wolk van parfum rondom zich... zo'n penetrante lucht waarvan iedereen spontaan op de vlucht gaat." Parfum moest je, zoals wel meer in het leven, doseren, omdat overdaad wel degelijk schaadde en niemand wilde toch dat mensen spontaan misselijk en naar adem happend begonnen te kokhalzen wanneer je voorbij liep. "En ze was waarschijnlijk niet eens haar handen voor het eten en ze zit overal steeds aan met die vieze vingertjes. Aan haar puisten, in haar neus, in haar oren, friemel, friemel, friemel. Kan niet anders, als je die rouwranden onder haar nagels ziet. Ik bedoel, het is niet alsof ze zich verder erg nuttig maakt..." Als ze net als al die huffelpuffers steeds in de aarde zat te wroeten bij kruidenkunde, dan was zoiets ergens nog te begrijpen. Nu kon het enkel haar eigen lichamelijke vuil zijn wat zich onder die nageltjes ophoopte. "Het is toch schandalig dat wij in eenzelfde ruimte moeten verblijven als zij."

Of het nu van harte ging, of niet -Wat Yara niet meekreeg overigens-. Irwin kwam naast haar op het bed liggen en sloeg al snel zijn armen om haar heen. Yara krulde zich een beetje op tegen hem aan en sloot haar ogen. Ze snufte nog zachtjes na, maar zijn geaai over haar rug en door haar kapsel werkte daadwerkelijk kalmerend. Ze volgde een beetje wat hij deed met zijn vingers en hoe Irwin stukje bij beetje haar kapsel ontwarde en alle spelden van en uit haar hoofdhuid plukte. Het voelde inderdaad stukken beter. Het was eigenlijk een heel fijn en intiem moment zo, zonder dat er daadwerkelijk intieme dingen gebeurden. Totdat ze er dus de vraag uitflapte of hij van haar hield. Ergens registreerde het wel dat hij juist op dat moment wat afstand nam, maar haar brein was te besprenkeld met alcohol om die informatie ook daadwerkelijk te verwerken en er iets mee te doen. Tot dusver was ze vooral blij dat ze nog coherente zinnen kon uitbrengen....in de meerderheid van haar pogingen tot conversatie. Jurk. Ja. Dat was misschien wel slim. Yara knikte dan ook, zocht Irwin zijn blik. "Maar ik wil níet.." Ze bevochtigde haar lippen, deed een halfslachtige poging om netjes te formuleren wat ze wilde zeggen, maar dat lukte niet helemaal. Denken en betere woorden zoeken was moeilijk. "Niet met je seks." Zin klopte niet, deed er niet toe, als de boodschap maar duidelijk was. Nog geen half uur geleden had ze hier misschien anders over gedacht, maar ze had zich inmiddels alweer bedacht. Yara duwde zichzelf overeind, zodat Irwin de sluitingen van haar jurk open kon maken en haar uit het korset kon helpen. "Kroelen is fijn." Yara keek weer naar Irwin, knikte om haar woorden extra kracht bij te zetten. Besefte zich toen weer hoe duizelig ze was. Gelukkig was ze er niet misselijk bij. "Ik heb honger" Daar had ze ook nog eens last van. "Zullen we koken? Dan ga jij pasta maken en ik het opeten." Zie, Irwin en Yara waren een topteam.

1 juni @Elara Burrows - 17 jaar Van James: Een zilveren haarspeld Van Yara: Een verjaardagskaart en een fles wijn Van Raine: Een badpak 8 juni @Evangeline Lennox - 20 jaar Van Liam: Een tube verf met z'n handtekening erop @Nicholas Seymour - 13 jaar Van Wren: Een verjaardagskaart en een zakje smekkies in alle smaken. 12 juni @June Johnson - 27 jaar Van m'n leerlingen (Cadwyn, Maia, Wren): Een verjaardagskaart. @Tristan Johnson - 27 jaar Van m'n leerlingen (Cadwyn, Maia, Wren): Een verjaardagskaart. 18 juni @Josephine Cadwgan - 18 jaar Van Thomasin: Een ingelegde handspiegel en een rozenparfum. (Iets met elite enzo) Van Yara: Een boek met magische borduurpatronen. (Iets met elite enzo) Van Zaira: Een fles wijn. (Iets met elite enzo) 21 juni @Amber Ryder - 25 jaar Van Pearl: Een zelfgebakken taart en een feestelijke felgekleurde zomerhoed. 30 juni @Sebastian Kingsley - 21 jaar Van James: (Ze waren toch ooit kamergenoten): Een fles whisky en een doos sigaren.

Waarom ze precies moest huilen, wist Yara nog steeds niet helemaal. Ze voelde zich echter opeens zo intens verdrietig, dat het geschrokken gemompel van Irwin echt niet genoeg was om haar opeens te laten stoppen met huilen. Ze liet zich op bed leggen en zonder dat Irwin haar verder aanraakte, gingen haar schoenen en kousen uit. Nee, de veter maakte niet meer uit, maar het verdriet was nog niet over. Het zou handig zijn als ze wist waarom ze verdrietig was, maar dat zat er voor nu even niet in. Jammer, Irwin, volgende keer beter. "Ik weet het niet," snikte ze verder. "Alles is helemaal raar bij ons." Ze veegde met haar handen door haar gezicht en door haar haren, maakte van beide een rommeltje. "Kan je niet gewoon even, heel even, bij me liggen en knuffelen?" En over haar rug aaien en zeggen dat alles goed komt? "Desnoods met een boek?" Boeken waren immers hetgeen wat hen een beetje verbond. Als ze niet allebei van boeken, lezen, nerden en in hun eigen bubbel zitten hadden gehouden, dan was hun band vast een stuk slechter geweest. Yara draaide zich op haar zij, krulde zich een beetje op en pakte haar pegasusknuffel in haar armen en huilde verder. "En ik wilde vandaag geen roze details in mijn jurk, maar de witte moest nog gewassen en de blauwe had kreukels. En nu is alles misgegaan en verkeerd." Snap je? "Hou je van me?"