Tristan Johnson

@Elena King like for real

Ik oook

Goedgekeurd <3

Claude Titiana Dickson Blanche Ingram Chase Bennett Tabitha Fox Richard Ingram Gideon Wren Fox Raine Sailisbury Rasberry Lemon Moraine Kingston Bartholowmew Saint Helios Harold Silvershore Clementine Gordon - Lennox Abigail Carrington Alice Sparrow Galahad Graham Valor Harold Silvershore Valentina Callahan Elena King Boreas Perigrine Abigail Carrington Adore Titiana Dickson Blanche Ingram Cassandra Haysward Austin Davidson Claude Bennett Fagan Elena King Eleanora Paget Galahad Graham Pieras O’ Hara Arabella Wydeville Fanny Butterfly Dickson Agatha Moore Ella Hawkings Elise Sonnetree Henry Paget Aviana Titiana Dickson Wren Fox Rasberry Lemon Richard Ingram Rebecca Twaithe Virginia Lyre Lennox Ella Hawkings Andrea Houghton Desmond Twaithe Titiana Dickson

Goedgekeurd <3

Yesss love it

I can help!!!

Goedgekeurd<3

Goedgekeurd <3

Persoonlijk Magische sterktes Bezweringen, Verweer tegen de Zwarte kunsten, Toverdranken, Duelleren, Magische Zwaktes: Transfiguratie, Geschiedenis van Toverkunst, Vliegles, Voorspellend rekenen Patronus: Golden retriever Toverstok: Dogwood, 34 centimeter, kern van drakenbloed, niet te buigen Huisdieren: Charlotte wil een eenhoorn die hij stiekem al aan haar beloofd heeft. Zelf wil hij een puppy. Hij moet hier nog met Cheyenne over praten dus momenteel hebben ze geen huisdieren Belangrijke bezittingen - Zijn trouwring - Een magische landkaart die hij aan de muur in de keuken heeft hangen. Je kan plekken waar je geweest bent een andere kleur geven en herinneringen zien van die plekken als je erop tikt met je toverstok. - De geboortekaartjes van zijn kinderen - Een stukje van de muur die hij ooit heeft laten ontploffen. Hij heeft ook het krantenartikel erover ingelijst in zijn slaapkamer hangen - Een paar buisjes met herinneringen die hij niet wil of mag vergeten. Uiterlijk: Kort blond haar, bruine ogen, langer dan gemiddeld, heeft in de zomer wel eens sproeten en hier en daar wat litekens omdat hij nooit echt heel erg voorzichtig is en als kind graag overal in klom om vervolgens weer naar beneden te vallen. Redelijk gespierd omdat hij en veel actieve dingen doet en ijdel genoeg is om hier veel moeite aan te doen. Draagt het liefst gewaden omdat die makkelijk zitten, vind witte blousjes dragen echter ook heel leuk omdat je dan zijn spieren goed ziet. Draagt tegenwoordig tijdens het lezen een bril maar wil dit niet toegeven want dat is iets voor oude mensen en hij is de lokale peter pan oke? Lievelingskleur Geel (Adelingspride!!) Lievelingseten Engels ontbijt in de avond en Sunday dinner in de ochtend. Gewoon. Omdat tegen dingen in gaan. Lievelingsplek Waar zijn familie is Lievelingssprookje De gelaarsde kat gewoon hij wil ook een pratend huisdier Hobby’s Reizen, feestjes geven, weddenschappen, met zijn kinderen naar de kinderboederij gaan, alles met vuurwerk, experimenteren met spreuken, heeft sinds kort vingerverven ontdekt maar hij vind het echt alleen maar leuk vanwege zijn kids hoor. Klimt stiekem nog wel eens graag in bomen. Heeft een hekel aan De kleur grijs, regels, schoonmaken zonder magie, bijlen, schema’s, vroeg op staan, moordenaars, pestkoppen, arrogante mensen, opgesloten zitten, verplichtingen. Eigenschappen Positief - Actief - Avontuurlijk - Creatief - Engergiek - Flexibel - Gepassioneerd - Gul - Inventief - Levensgenieter - Humoristisch - Optimistisch - Rechtvaardig - Trouw - Strijdlustig - Vastberaden - Vrolijk - Zorgzaam Negatief - Bezitterig - Besluiteloos - Brutaal - Chaotisch - Hyperactief - IJdel - Impulsief - Jaloers - Kinderachtig - Koppig - Laconiek - Roekeloos - Onpeilbaar - Wisselvallig

Achtergrond Together we're unlimited Together we'll be the greatest team there ever was Vanaf zijn geboorte had Tristan Johnson al snel besloten dat hij graag tegen de stroom inging. En gelukkig stond hij daar niet alleen in want zijn tweelingzusje June (eigenlijk Tesni maar dat was moeilijk om uit te spreken, June was gewoon June, besloot hij en voor de weinige keren ging de rest van de wereld met hem mee. Hij wist niet echt wat hij hiervan vond. Leiden was nooit zijn ding geweest) June deed mee met tegen de stroom ingaan. Met achteruit kruipen als ze wilden dat ze vooruit gingen en vooruit gaan als ze wilden dat ze stil stonden. Met kikkers in het bed van hun zus stoppen en de mouwen van het zondagspak van zijn vader afknippen. Met verstoppen als ze ergens moesten zijn en vooral tevoorschijn komen als ze er niet moesten zijn. Hun moeder werd gek van hen en probeerde ze af te straffen, over te halen om te luisteren, in het gareel te krijgen, te verbergen dat ze de twee meest rebelse kinderen ooit had en dat ze geen idee had hoe ze die meost opvoeden. Tristan zag het vooral als een uitdaging. Elke keer als iemand hem iets oplegde deed hij zijn best om vooral precies het tegenovergestelde te doen. I'm through accepting limits 'Cuz someone says they're so Het volgende hoofdstuk was Zweinstein. Zweinstein was fanatastisch, het was vrijheid van thuis, er was zoveel chaos dat hij niet constant bezig was zich uit de sleur en het stramien van zijn familie te vechten. Hij leerde de meest fanatastische dingen, op de meest saaie manieren en maakte ergens in zijn vijfde jaar een belofte aan zichzelf dat hij leraar ging worden en het beter doen dan zijn docenten. Deels ook omdat hij in Zweinstein zich meer thuis voelde dan hij ooit ergens gehad had. Hij maakte vrienden, vijanden, toverde een kamer in tot een gigantisch canvas, werd verliefd, brak zijn hart, brak haar hart, vond zijn hart terug, wilde niet verliefd zijn, stopte uiteindelijk. Ging naar lessen, spijbelde, ging naar feestjes, vergat de helft van de feestjes, voelde dat hij leefde, ging bijna dood. Wist niet meer wat hij moest. Some things I cannot change But till I try, I'll never know! (15+ want martelen/moord!!) In zijn vijfde jaar ging er een hoop mis. En misschien had hij ermee om kunnen gaan als het niet allemaal tegelijk gebeurd was. Als hij niet en een soort van aanwezig was geweest toen Seth Campbell losging met zijn bijl en tijdens het ontbijt gemarteld was door een doorgedraaide docent. Maar het was wel allebei en hij kon er niet goed mee omgaan. Hij sloot zich nogal af voor zijn vrienden, alleen June mocht bij hem in de buurt komen, bovendien was zijn manier om vooral niet met die twee gebeurtenissen te hoeven dealen te negeren wat er gebeurd was en wat het met hem had gedaan. Hij besloot maar gewoon te accepteren dat dit betekende dat hij onverwoestbaar was wat hem nog een stuk roekelozer maakte. Zijn ouders waren wanhopig en besloten maar dat het gezonder was voor zowel Tristan als June als ze een tijdje apart waren. En omdat Tristan de persoon was die dacht dat hij de hele wereld aan kon werd hij naar een uithoek gestuurd waar niks was om tot rust te komen. Hij kwam niet echt tot rust, ging vooral naar heel veel feestjes en ontmoette hier Cheyenne. Too long I've been afraid of Losing love I guess I've lost Hij was niet goed in verliefd zijn. Nooit geweest. Het was eng, het was kwetsbaar en momenteel wilde hij vooral niet kwetsbaar zijn. Dus toen hij weer naar Zweinstein ging nam hij geen afscheid en toen Cheyenne hem kwaad achterna kwam deed hij in het begin niet zijn best om haar in zijn leven te laten. Maar ze hield voor en ze probeerden het. Well, if that’s love It comes at much too high a cost Ze probeerden het vaker. Maar hij was er nog altijd niet goed in en elke keer als het goed ging dan rende hij weg. And if I'm flying solo At least I'm flying free En toen was Zweinstein klaar en moesten ze naar de universiteit. En waar hij op school zich nog best thuis had gevoeld kon hij op de universiteit compleet niet aarden. Dus besloot hij dat vooral ook niet te doen. Hij wilde de wereld zien, hij wilde thuis vinden maar vooral niet thuis zijn want hij wilde niet vast zitten. Dus verdween hij, zonder iemand in te lichten. En na een tijdje schreef hij brieven aan zijn zusje (en niemand anders) en die brieven bevatten geen andere informatie dan het bericht dat hij nog leefde, dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, dat hij over een maand wel weer een status update zou geven over of hij nog steeds leefde, dat hij van haar hield, dat ze vooral niet moest gaan zoeken, en dat ze echt niks tegen hun ouders moest zeggen. En dit ging een tijdje door tot hij besloot dat hij ook nu niet vond wat hij zocht en net zo goed een keer thuis kon komen. Dat ging lastig, mensen waren kwaad, teleurgesteld, gekwetst en allemaal nare emoties waar hij liever niet mee dealde. En bijna was hij gewoon weer vertrokken voor hij zijn schoenen uit had. Maar dat deed hij niet en toen vond hij de mensen terug die altijd zouden blijven wachten. To those who'd ground me Take a message back from me En toen hij terug was ging het allemaal sneller dan zou moeten. Hij en Cheyenne vonden elkaar weer op alle mogelijke manieren, ze werd zwanger, hij besloot dat ze maar op wereldreis moesten nu ze nog konden, nog een keer met ze twee de wereld zien die hij al gezien had en die hij haar wilde geven. Uiteindelijk gaf ze hem meer de wereld dan hij haar ooit zou kunnen geven toen zijn dochter werd geboren tijden een hike door de jungle. En omdat hij niet wist hoe hij haar ooit terug zou kunnen betalen voor hoe ze hem iets gegeven had waarvan hij niet wist dat het er voor hem was, een gezin, een basis om naar thuis te komen, vaste grond onder zijn voeten om op te landen, vroeg hij haar ten huwelijk. Hij zou haar nooit terug kunnen betalen maar hij kon in elk geval de rest van zijn leven zijn best doen. Tell them how I am Defying gravity En hoewel er ondertussen nog wat dingen gebeurd zijn die die vaste grond onder zijn voeten wankel maakte (Cheyenne die haar geheugen verloor) gaat het momenteel best goed. Hij is momenteel docent op Zweinstein, heeft het voor elkaar gekregen dat Cheyenne opnieuw (hopelijk is dit de laatste keer dat ze opnieuw moeten beginnen) verliefd op hem geworden is. Heeft een gezin van drie kinderen. En het is gewoon oke. Hij is oke. Maar hij wil beter dan oke zijn, echt onverwoestbaar zijn, zodat hij een stevig rots kan zijn voor zijn kinderen, een veilige basis die hij zelf altijd gemist heeft. En dat komt wel goed. Werk in uitvoering.

Familie Gezin Johnson Ouders (oud naar jong): * Jonathan Johnson * Vivian Johnson * Cameron Johnson * Max Johnson * Will Johnson * Nicholas Johnson Opa vader's kant: Philip Johnson Oma vader's kant: Dolores Johnson Opa moeder's kant: Callum Curtis Lee Oma moeder's kant: Samantha Curtis Lee Vrouw: Cheyenne Johnson Dochter: Charlotte Johnson (Geboren 30 juli 1833) Zoon: Whiskey (Sky) Johnson (Geboren 6 april 1836) Zoon: Scotch (Scott) Johnson (Geboren 6 april 1836) Moeder: Delilah Johnson Vader: Max Johnson Zus: Diana Johnson Broer: Ralph Johnson Tweelingzus: (Tesni) June Johnson - Neefje: Jayden Johnson Zusje: Daisy Johnson Sociaal leven Beste vrienden - Florian Hayes Vrienden - Blythe Lennox - Belladonna Redgrave - Lucian Rosenberg - Laurelle Ryder - Rosenne Collingwood Kennisen - Alexis Eversly (al vind Tristan dat ze gewoon vrienden zijn hoor!!!) - Nicholas Eversly Vijanden (Vast wel iets maar kan er niet opkomen hmu)

31 Oktober 1837 Nacht Een spooktocht in het verboden bos, dat was iets waar Tristan niet echt nee tegen had willen zeggen. Vooral omdat hij niet wilde weten of er wat leraren waren geweest die het misschien grappig hadden gevonden dezelfde spreuken op Zweinstein uit te voeren. Er waren bepaalde moorden die hij niet nog een keer wilde zien. Verboden bos was een stuk minder eng. “Goed, allemaal bij elkaar blijven iedereen, je hebt geen zin om hier te verdwalen, de volgende keer dat we je zien ben je dan misschien onderdeel van de tour”, hij lachte even luid, er niet echt bij stilstaand dat er misschien leerlingen waren die geen zin hadden om grappen te maken over hun angsten. Was toch de beste manier om te dealen niet? “Kan iemand bij schijnen met Lumos volgens mij zien we dan meer! Ze zagen in elk geval de grote spin die hij van het terrein had gepakt en meegenomen had om op het juiste moment los te laten. Halloween was voor pranks niet. OOC: Halloween! Er is een spooktocht in het verboden bos, er zijn spreuken over het bos uitgesproken waardoor je alle geesten kan zien die hier gestorven zijn op de plek waar ze gestorven zijn. Dit topic is het ‘veilige’ topic aka het gedeelte waar de leraren van getest hebben of dingen niet te echt zijn. Er komt ook nog een groepje met verdwaalde leerlingen in een dieper enger gedeelte van het bos als dat meer je ding is

Vrijdag 9 september 1837 Etiquette was zo’n vak dat hij opgepakt had in impulsiviteit. Zo van ‘waarom niet’, hij wist er niet veel van, vond het ook niet echt heel belangrijk en probeerde samen met zijn zusje vooral te zorgen dat de lessen zo leuk mogelijk waren. Dat was immers de reden geweest dat hij als zestienjarige al docent had willen worden. Omdat hij het onderwijs leuker had willen maken dan de vaak ondragelijke saaie lessen die hij soms had gehad. Vandaag was weer een dag dat hij geen zin had gehad om echt zijn best te doen. Iets met te leuke feestjes in de leerlingenkamer gisteravond. Daarom had hij deze week gelijk maar alle jaren samen gepakt waren ze weer zo snel klaar. “Hallo iedereen, vandaag gaan we muscial chairs spelen. Nu kan je je afvragen waarom dit zo belangrijk is. Maar ik kan je vertellen dat je bij grote luxe etentjes heel vaak aan de verkeerde plek gaat zitten, soms omdat je de tafelzitting niet gelezen hebt, soms omdat je naast iemand zit die echt vreselijk is, dus dit spel is heel goed om jullie reflexen te trainen om zo snel mogelijk weg te komen”, hij zwaaide met zijn toverstok om een mooi sprookjesachtig deuntje dat over een minuut weer zou stoppen, en daarna weer zou beginnen zo maar door, door het lokaal te laten gaan, (niet hard want leuk feestje gister), nam nog een slok water voor hij het flesje met een flauwe grijns doorgaf aan zijn zusje die naast hem op het bureau zat. Dit was een prima les. OOC: Muscial chairs = stoelendans. Je mag zelf een beetje bedenken hoeveel stoelen er staan/ of je karakter en een heeft/ de muziek stopt om de minuut dus ja feel free with that to om dat te godmodden wij posten ook soms tussendoor ! Tristan is kut dus hij heeft van het begin af aan al wat stoelen te weinig gezet

David goedgekeurd!