-
Welkom op Pumpkins & Parchment RPG
Een RPG uit een magisch verleden...
Waan je in een wereld van historie en magie, van stoffige vellen perkament en sprankelende toverdranken, van donkere kerkers en flitsende duellen. Welkom in de wereld van Pumpkins & Parchment!
Houd je van schrijven? Heb je ook gedagdroomd bij een wereld als die in Harry Potter? Beleef deze wereld, tegen het decor van een industrialiserend Engeland, waar alles mogelijk lijkt te zijn, en misschien ook is...
Forums
-
Algemene Informatie
-
- 26
- posts
-
Mededelingen
Belangrijke gebeurtenissen op de site worden hier aangekondigd! Bekijk de mededelingen van:
OOC Algemeen | OOC Zweinstein | OOC Buitenwereld | IC Zweinstein | IC Buitenwereld
Het weer: In december is het weer nog mild, met weinig sneeuw voor de tijd van het jaar, hoewel het wel al koud begint te worden. De strenge winter begint op 8 januari.
IC januari 1838: 3 september
- 132
- posts
-
- 683
- posts
-
- 3,046
- posts
-
- 82,993
- posts
-
-
Het Hippe Gedeelte
-
Zweinstein
-
- 268
- posts
-
- 183
- posts
-
- 89
- posts
-
- 315
- posts
-
- 142
- posts
-
- 99
- posts
-
- 222
- posts
-
-
Buitenwereld
-
- 212
- posts
-
- 1,139
- posts
-
- 265
- posts
-
- 759
- posts
-
-
Andere Boards
-
- 997
- posts
-
-
Members
-
Forum Statistics
12,449
Total Topics279,668
Total Posts -
Member Statistics
-
Laatste Mededelingen
-
By Helena Lennox · Posted
1 december 1837 De familie Lennox wil u graag informeren dat de verloving tussen Evangeline Lennox en Charlemagne Gordon-Lennox is ontbonden. Ten gevolge zal het huwelijk, dat gepland stond voor aankomende lente niet plaatsvinden. De familie biedt zijn excuses aan voor enig ongemak en hoopt op uw begrip. Zo, dan kan iedereen nu ophouden met al dat onzinnige geroddel. Als ik nog één journalist aan mijn deur zie verander ik hem in een wezel. -
By Alexis Eversly · Posted
December 1837 Minister van Toverkunst: Nicholas Eversly (interim) vanaf Maart 1837 Koningin van Groot-Brittannië: Victoria - Koningin vanaf 20 juni 1837, zal gekroond worden op 28 juni 1838, regeert tot 22 januari 1901
Premier van Groot-Brittannië: William Lamb - tweede viscount Melbourne, Premier van 18 april 1835 tot 30 augustus 1841 Belangrijke gebeurtenissen in december 1837: November en december 1837: een periode van rebellie in Canada, beginnend met de Lower Canada Rebellie op 6 november 1837 en vervolgens met de Upper Canada Rebellion in december 1837. Aanleiding was de frustratie van de bevolking over de oligarchie die heerste over Canada. In het zuiden was dat de Châteu Clique en in het noorden de Family Compact. Beiden groepen waren erg conservatief en anti-democratie. Het doel van de rebellie was om een republiek op te zetten, maar uiteindelijk eindigt de rebellie op 4 december 1838 met een overwinning voor de regering. 17 december 1837: Er breekt brand uit in het Winterpaleis in Sint Petersburg. De brand woedt drie dagen en dertig bewakers komen om het leven, maar alle spullen van de tsar en de tsarin worden gered. 29 december 1837: De Caroline affaire vindt plaats, een diplomatieke crisis tussen de Amerikaanse staten, Groot-Brittannië en de onafhankelijkheidsstrijders van Canada. Een groep Canadese rebellen steelt een schip genaamd de Caroline en vluchten naar een eiland in de Niagara rivier, waarbij ze geholpen worden door Amerikaanse burgers. Britse soldaten vallen dan het schip aan, doden een Amerikaanse burger, zetten het schip in brand en laten het dan over de waterval vallen. De actie verontwaardigt Amerika, waardoor Amerikaanse en Canadese plunderaars een Engels schip aanvallen en vernietigen. Er volgen meerdere aanvallen, zowel van Amerikaanse als Engelse kant, tot uiteindelijk het Webster-Ashburton verdrag wordt ondertekend in 1842. Deze affaire leidt tot de Caroline test, een toepassing van internationaal gewoonterecht. Belangrijke geboortes in december 1837: 2 december 1837: Joseph Bell, een Schotse chirurg en professor die een bron van inspiratie was voor het karakter Sherlock Holmes. 9 december 1837: Kabayama Sukenori, een Japanse samurai leider en staatsman. Hij was generaal en admiraal en werd de eerste generaal-gouverneur van Taiwan toen het land bezet werd als Japanse kolonie. 11 december 1837: Webster Paulson, een Engelse civiel ingenieur die vooral bekend is voor zijn werk op Malta in eind 19e eeuw. 15 december 1837: George B. Post, een Amerikaanse architect in de Beaux-Arts stijl. 17 december 1837: William Harkness, een Schotse astronoom. 24 december 1837: Elisabeth in Beieren, keizerin van Oostenrijk van 24 april 1854 als ze trouwt met Franz Joseph I van Oostenrijk, tot haar overlijden op 10 september 1898. Vooral bekend als 'Sissi'. 24 december 1837: Cosima Wagner, dochter van componist Franz Liszt, eerst getrouwd met Hans von Bülow en uiteindelijk met Richard Wagner, de bekende Duitse componist. 26 december 1837: William Boyd Dawkins, een Britse geoloog en archeoloog die vooral bekend is van zijn werk met fossielen. 26 december 1837: George Dewey, een Amerikaanse admiraal, de eerste en enige in de Amerikaanse marine die de titel Admiral of the Navy kreeg. 29 december 1837: Francis Carmichael Bruce, een Schotse politicus en zakenman. Belangrijke sterfgevallen in december 1837: 3 december 1837: Charles Douglas, de zesde Markies van Queensberry. 7 december 1837: Robert Nicoll, een Schotse dichter. -
By Heks & Haard · Posted
Categorie: Verlovingen & Huwelijken Ieder jaar wordt er vol smart gewacht op de aankondigingen van sprookjesachtige verlovingen en huwelijksfeesten die uiteenspatten van de glitter & glamour. Zoals iedereen weet is er op dat vlak dit seizoen niets te klagen! Natuurlijk had niemand zien aankomen dat de befaamde Scott Evergreen, bekend van zijn handtekeningensessies waarbij meerdere vrouwen al eens zijn flauwgevallen – inclusief ondergetekende, overigens – plotseling zijn zinnen zou hebben gezet op een telg uit de familie Silvershore. Al feliciteren wij de nog-immer-knappe professor met zijn keuze, toch kan het niet anders dan met een tikje jaloezie! Toch is het een van de andere huwelijksaankondiging die hier vandaag een plekje verdient. Toen Lord March, zoon en erfgenaam van de Hertog van Richmond, enkele maanden geleden zijn verloving met Miss nobody Lennox bekend maakte ging deze zoetsappige roddel razendsnel de salons en danszalen rond. Miss Lennox, die eerder een openbare relatie met de (inmiddels met het zusje van Lord March getrouwde) Burggraaf Lord Radnor jr. aanging en vandaag de dag werkt als manager in een theater dat aan de Cadwgans toebehoort, had haar zinnen klaarblijkelijk gezet op een hoger doel. Dat dit natuurlijk niet lang goed kon gaan, daar hadden wij uiteraard al onze vermoedens over. Het is nog niet officieel bevestigd, maar uit betrouwbare bron is vernomen dat Miss Lennox spoorloos van het landgoed van de Gordon-Lennoxen zou zijn verdwenen. Sterker nog, ze zou niets anders dan een briefje hebben achtergelaten! Dat kan toch geen goed teken zijn… Is er iets gebeurd? Ligt er een schandaal op de loer? Wij bij Heks & Haard houden onze ogen en oren open! -
-
By Laurelle Ryder · Posted
De boards zijn weer opgeruimd! Als ik een topic van je voortijdig heb opgeruimd, kan je me altijd aanspreken en dan zet ik het meteen weer terug met een dikke sorry van mij. Als je mijn opruimwoede liever niet op je dak krijgt, kan je altijd [slow] in je topictitel zetten en dan zit je topic officieel in mijn blinde hoek. Volgende topics worden volgende maand naar het archief gezet als er tegen dan niet in is gepost: HUFFELPUF IC LEERLINGENKAMERS Birthday party! But... I don't know how those work ZWADDERICH IC LEERLINGENKAMERS Baby, I'll behave if you let me play HET TERREIN It's less bad than it seemed, so everything is okay, honey ZWERKBALSTADION Zonnige winterdag GROTE HAL Phoenix is erg enthousiast hierover, jongens Cops & Robbers GROTE ZAAL Valentijn: u float my boat bby I'm growing out of my skin ZIEKENZAAL New job, new me EERSTE T/M VIERDE VERDIEPING LET'S HAVE FUN with being blackmailed, I guess TORENS Well, hello there ZWEINSVELD All is fair in love and war A story of snakes Yo bro, let me be ur brofessor We'll be all right, rebels of the night Beter laat dan nooit Tijd voor wat thee voor twee Phoenix is even oblivious als Lily wat gay subtext betreft Round and round like a horse on a carousel we go Het is geen beste vriendin als je er geen shoptopic-in-Zweinsveld mee hebt LONDEN Two is company, three is a crowd The misfortune of our lives But then there was a twist in this fairytale X marks the spot where we fell apart Shell & Bone Babytalk Happy new yeaaaar, see u next year, k, cool Topics openen is oké, titels verzinnen niet FAIRY BUDS? FAIRY BUDS! Aquarius You know the fate don't take my bribes Cockblock is my middle name WEGISWEG The only way is up Merry Christmas, Caroline is annoyed, and a happy new year All you want is to play at playing God You better shape up, 'cause apparently I need a man You were only waiting for this moment to arise And what did we expect Cake my day DE STEGEN What are you gonna do when there's blood in the water MAGISCH STATION You've got shame in your eye UNIVERSITEIT Trouble, troublemaker is her name We're hollow like the bottles that we drain On the edge of the stars Too good to be true STUDENTENHUIZEN Nou... kut ENGELAND EN OMSTREKEN You don't have a mother, Melody doesn't care, so here's the next best thing?
Showing your house is much more impressive than showing your emotions You will reap what you sow Go where you are celebrated, not merely tolerated Blood driving me insane Marriage is the greater regret Oh, Mother Scorchmarks Het MV heeft een mooie toekomst voor de boeg April ain't no fool First star to the right and straight on till morning The story of life is quicker than the wink of an eye Is er een speciaal woord voor bromance tussen daddies A Half Truth is a Whole Lie THE ULTIMATE REVENGE BUITENLAND Everyone should love Titty, yes, even Virginia The future lay next to me Show me how to say no to this
-
-
Our picks
-
[1837/1838] They lose their minds for us, and how it plays out - Halloween
Tristan Johnson posted a topic in Het Verboden Bos,
31 Oktober 1837 Nacht
Een spooktocht in het verboden bos, dat was iets waar Tristan niet echt nee tegen had willen zeggen. Vooral omdat hij niet wilde weten of er wat leraren waren geweest die het misschien grappig hadden gevonden dezelfde spreuken op Zweinstein uit te voeren. Er waren bepaalde moorden die hij niet nog een keer wilde zien.
Verboden bos was een stuk minder eng.
“Goed, allemaal bij elkaar blijven iedereen, je hebt geen zin om hier te verdwalen, de volgende keer dat we je zien ben je dan misschien onderdeel van de tour”, hij lachte even luid, er niet echt bij stilstaand dat er misschien leerlingen waren die geen zin hadden om grappen te maken over hun angsten. Was toch de beste manier om te dealen niet?
“Kan iemand bij schijnen met Lumos volgens mij zien we dan meer!
Ze zagen in elk geval de grote spin die hij van het terrein had gepakt en meegenomen had om op het juiste moment los te laten. Halloween was voor pranks niet.
OOC: Halloween! Er is een spooktocht in het verboden bos, er zijn spreuken over het bos uitgesproken waardoor je alle geesten kan zien die hier gestorven zijn op de plek waar ze gestorven zijn. Dit topic is het ‘veilige’ topic aka het gedeelte waar de leraren van getest hebben of dingen niet te echt zijn. Er komt ook nog een groepje met verdwaalde leerlingen in een dieper enger gedeelte van het bos als dat meer je ding is- 1 reply
Promoted By
Alexis Eversly, -
[1837/1838] Openingsfeest: watch the queen conquer
Laurelle Ryder posted a topic in De Grote Zaal,
1 september 1837
Sinds twee maanden of zo hadden ze er een nieuwe koningin bij en zelfs Zweinstein was niet immuun voor het algehele concept van koningin Victoria en dus, dus, dus was het hele openingsfeest versierd in de meest stereotiep koninklijke stijl die Laurelle had kunnen vinden, een stel tronen in plaats van stoelen, de tierlantijntjes die ze hier elke dag zou willen zien en de mededeling aan alle leerlingen dat ze heus wel hun mooiste kroontjes uit de kast mochten halen. Ze wist eigenlijk niet of de leerlingen er zoveel hadden, kronen of tiara’s of wat dan ook, maar Laurelle had dat wel, want als ze een guilty pleasure had, was het wel doen alsof ze hare majesteit van de hele godvergeten wereld was.
Nu was ze dat niet, dat was ze nog geeneens van Zweinstein, maar het thema was er wel naar en dus mocht ze zich best een beetje verkleden naar de gelegenheid.
Alle eerstejaars waren net langs de Sorteerhoed geweest (ging echt een stuk trager dan normaal, echt, wat was er mis met deze generatie, stelletje twijfelaars) en dan was het bij deze tijd voor het eten en om samen met de overige leraren te kibbelen over hoelang ze dit thema konden aanhouden (ze vond het leuk, oké) en om zich goed te installeren zodat ze hier degelijk over kon discussiëren. ‘We kunnen dit vast nog minstens een week volhouden, vind je niet? Kan best. De leerlingen vinden het heus wel geweldig.’ Ze knikte ze wijs toe. ‘Kijk maar, alleen maar glimlachende gezichtjes.’ Ze keek eens even beter. ‘Dat die ene de ander in het gezicht sloeg, hoeft niets te betekenen.’
Ja, wat. ‘Denk je dat we moeten ingrijpen of kunnen ze dat onderling regelen?’
Ja, wat?
OOC: Openingsfeest! <3- 46 replies
Promoted By
Alexis Eversly,
-
-
Nieuwste Posts
-
By Noah Leadley · Posted
Hm. Nadenkend keek Noah naar het kleed dat hij aanhad. Hij wilde Blanches verjaardag helemaal niet verpesten, en hoewel hij niet zo goed snapte waarom ze dit zo’n probleem vond, was het wel duidelijk dat zij het niet tof vond en op haar verjaardag zou het een beetje gemeen zijn als hij dan iets bleef doen waar zij verdrietig van werd. En hij kon niet zo snel van kleding wisselen hier, maar hij kon wel zijn toverstok op het ding richten en de kleur en vorm wat aanpassen zodat het helemaal niet meer op Blanches jurk leek. ‘Kijk! Nu is het niet meer hetzelfde,’ zei hij, enigszins tevreden met zijn idee. Nu was de verjaardag alweer ietsje beter, toch? Misschien niet zo veel, maar… toch. Een paar punten erbij op een schaal van één tot honderd. Noahs verjaardag leed niet zozeer aan dezelfde kwaal – het viel in de advent, ja, maar verder… nah, er gebeurde niets op twaalf december – maar hij kon zich heus wel voorstellen dat het rot was. Nu… Noah was niet goed in dingen simpelweg rot vinden voor een ander als hij ergens in zijn hoofd van twintig gedachten tegelijkertijd en geen enkele van belang het plan opvatte om het allemaal beter te maken. Op de één of andere manier. Kon hij vast. Noah was er, ergens, van overtuigd dat hij alles wel kon, en als hij het niet kon, dan kon hij ongetwijfeld leren om het wel te kunnen. En dat rotsvaste vertrouwen had een deuk gekregen nu zijn benen het niet meer deden, maar hé, er was geen reden om er blijvend vanuit te gaan dat hij nooit meer wat zou kunnen. Dus. Hij had geen conclusie, niet echt, maar dat had Noah nooit tegengehouden. ‘Zal ik een feestje voor je hierna organiseren?’ stelde hij enthousiast voor. ‘Met je lievelingstaart en iedereen die je wil dat er langskomt en we houden hetzelfde thema, maar dit keer alleen met jou als koningin!’ Hij wist niet zo goed of dat echt zou lukken, hoeveel tijd je eigenlijk nodig had om een feestje te organiseren, maar niemand ging na het openingsfeest rechtstreeks naar bed, toch? Hoe moeilijk kon het zijn om mensen ergens te verzamelen en ze klaar te krijgen voor Blanches verjaardag? ‘En dan is iedereen met jóú bezig!’ Kon hij even doen alsof hij dat niet sowieso deed. -
By Irwin Foulkes-Davenport · Posted
Net na kerst - 1837 Maanden waren voorbij gegaan. Maanden waarin Irwin vrijwel zonder aflaten was doorgegaan met zijn pogingen om Cassidy’s vloek te doorbreken, maanden waarin het niet was gelukt. Hij had alles geprobeerd - haar langere perioden alleen laten, (dan ging het zodra hij terugkwam gewoon weer naar normaal en ze was ook niet in staat om met hem te communiceren als hij weg was), haar te weinig instructies geven, (dan bleef ze hulpeloos stilstaan of zitten in de laatste positie waarin hij haar had achtergelaten), haar veel teveel instructies geven (dan barstte ze op een gegeven moment in huilen uit of ze werkte nachten door tot flauwvallen toe om toch maar zijn wensen gedaan te krijgen - hij had dat snel afgeleerd als tactiek). Haar meenemen naar al zijn conferenties zodat ze uren en uren alleen waren en hij haar af kon breken, af kon breken tot op de grond... Haar hem pijn te laten doen, omdat dat zo veelbelovend had geleken, maar dat had maar gewerkt tot een bepaald punt: het was namelijk geen goed gedrag vanuit een dienstbaar oogpunt, en dus liet de vloek haar ermee wegkomen om zijn bevelen niet echt serieus te nemen. Of misschien zat het in de loyaliteit aan de familie. Hij kon daar in elk geval niet veel verder mee gaan, want dat was iets waar zijn grootouders sowieso achter zouden komen als hij er te vaak op aanstuurde. Dan zouden ze weten dat hij de vloek probeerde te breken en Cassidy vreselijk straffen. Nee - haar vragen om hem te raken had zijn limiet bereikt. En hij ook. Hij was nu op het punt waarop hij dingen die hij nooit zou willen doen, dingen die hij verschrikkelijk vond, moest gaan overwegen, omdat de dingen die hij acceptabel vond dat klaarblijkelijk ook voor Cassidy waren. En hij was het zat. Het hielp, misschien, dat hij moe was, ziek, ongelukkiger dan sinds de begindagen van zijn huwelijk met Yara. Het was kerst geweest - een heerlijke tijd met je familie - Yara was boos en hij wist waarom maar kon het haar niet uitleggen, was doodsbenauwd dat als hij haar in vertrouwen zou nemen haar hetzelfde lot als dat van Cassidy te beurt zou vallen... hij was kapot, walgde meer van zichzelf dan normaal en derhalve kon hij het inmiddels wel nog een paar tandjes erger maken. En dan was nu het moment. Hij was vandaag thuis gebleven, had te weinig energie gehad voor iets anders maar had Yara gezegd dat hij geen tijd had om iets met haar te doen die dag en gevraagd voor hen beiden in te pakken. De kerstdagen waren gepasseerd, Cassy zou een tijdje alleen met de hond en de huiself op Dunfermline zijn. Yara en Irwin zouden weer op vakantie gaan. Hij had er geen zin in maar het betekende wel dat niemand hier iets te zoeken zou hebben. Dus als het niet werkte, dan zou niemand het ontdekken en als het wel werkte, dan zou Cassidy een tijdje hebben om bij te komen. Wat ze nodig zou hebben. Want zachtzinnig ging dit niet zijn. “Cassidy, kom eens hier.” Hij zat in het verwarmde stukje van de tuin, een luxe in de winter, een magisch verwarmd terras - hoognodig voor iemand die niet gemakkelijk meer lang buiten wandelde vanwege een vermoeidheid en slepende ziekte waarvan hij vermoedde dat het aan z’n oude blundertje lag - en had haar gevraagd om een glas whisky. “Kom erbij zitten.” Hij schoof een beetje voor haar op, klopte op de vrijgekomen plek van de tuinstoel. Toen ze eenmaal zat, dronk hij in een keer zijn whisky leeg - stom, natuurlijk, maar als hij dit moest doen dan kon hij er wel een fles bij gebruiken - en keek haar aan, die nederig neergeslagen ogen een heel effectieve motivatie en tegelijk aanleiding voor hem om haast fysiek misselijk te worden van wat hij van plan was. “Kus me.” -
By Andromache Moyle · Posted
Eerlijk gezegd had Andy er een hekel aan dat elke keer dat Achilles haar naam uitsprak en haar naar zich toe riep haar hart een slag oversloeg, maar op dit soort momenten was er niets meer aan te doen dan naar hem te glimlachen, alsof hij een beetje het middelpunt van het universum was (ook al was zij dat natuurlijk, maar hij mocht best wel een grote satelliet zijn in haar leven, hoor) terwijl hij haar naar binnen trok. Ze giechelde en wierp een blik achterom vlak voordat Achilles de deur sloot om er zeker van te zijn dat Hector haar niet zag, maar er was helemaal niemand in de gang te bekennen. Gelukkig, want eerlijk gezegd was het grootste plezier van dit alles wel dat het geheim was. "Parijs?" herhaalde ze, met een ietwat spottende glimlach, gewoon omdat het kon. "Hm..." Ze kon op zich niet zomaar een weekend verdwijnen, ze had nog huiswerk en Hector zou haar missen, maar aan de andere kant... "Oké," grijnsde ze. "Ik ben nog nooit naar Parijs geweest." Eigenlijk was ze nauwelijks het land uit geweest, haar ouders hadden daar nooit veel zin in en tot nu toe had Hector haar nooit meegenomen, maar met Achilles zou ze naar het einde van de wereld reizen. "Heb ik tijd om in te pakken of wil je nu weg?" Eigenlijk wilde ze een flauwe grap maken of ze al haar kleding achter moest laten, maar ze kon niet de juiste woorden vinden om dat op de goede toon te zeggen. -
By Andromache Moyle · Posted
Andromache glimlachte enthousiast naar Yara, want zoals altijd was haar vriendin de enige die het een beetje begreep. Madeline gedroeg zich net alsof Andy de boel verpeste alleen al doordat ze voor schouwer studeerde, pff, zij studeerde tenminste, Madeline, en Jennifer wilde... alleen maar gearresteerd worden. "Wil je niet liever door een knappe jongeman gearresteerd worden?" vroeg Andromache zoet. "Iemand die hm een beetje goed moet uitzoeken of je geen dingen bij je draagt?" Je moest het leven wel een beetje leuk houden, hoor. Ze lachte wel om Yara's opmerking, natuurlijk lachte ze, het was Yara. "Moet ik doorgeven dat je een voorkeur hebt voor handboeken?" vroeg ze 'onschuldig' aan Jennifer. "Oh, ik heb ook wel iemand," zei Andy enthousiast, nadat ze uitgegiecheld was om Yara's suggesties. "Wat dacht je van dat kind dat met Ashton Vane verloofd is onderhand? Over een saai gezicht gesproken. Sommige mensen houden van boersheid, maar dat kind neemt het wel erg serieus op." Andy wist eigenlijk nauwelijks met wie van de twee ze het meeste medelijden moest hebben, maar medelijden moest er sowieso met iemand zijn. "En hmm, wie nog meer... Die ene Huffelpuffer? Super braaf meisje?" Eh, was dat niet alle Huffelpuffers... Lastig, hoor. "Dus Maddie, als je werkt in club Vanilla... zou je ons ook eens naar het VIP-gedeelte kunnen krijgen?" Uitdagend trok Andy haar wenkbrauwen op. Ze wist niet of ze per se naar een nachtclub wilde, maar VIP zijn beviel haar wel... -
By Andromache Moyle · Posted
Andromache took her beer with a smile. She wasn't a fan of beer, a bit bitter for her taste, but, well, for appearance sake she couldn't really order a cocktail, and who had ever seen a future auror with a cocktail anyway? She'd just have to drink it until she started to like it, so she took a very small sip and tried not to grimace. "Oh no, not bored," she smiled innocently, "I wouldn't dare to be bored." And it really wasn't boring, even though the first year was a lot of theory and practice of the beginners stuff. But still, it was exciting to take one step towards becoming an actual, honest to god, Auror. "But I don't know that many other auror students, especially women, so there you go." She studied the girl on the other side of the table for a moment, trying to figure out if she could ask Evangeline why she had decided to become an auror. It happened, female aurors, but not enough that her own choice hadn't raised some eyebrows. Andromache never cared much for other people's opinions, not when she had her own to listen to, but there had to be girls who would be persuaded from their choice, so any girl who didn't was by default... interesting. She pulled her gaze outside again, but nothing was happening for now. "One of my classmates has already been kicked off," she said. "The idiot got drunk and decided to show off his duelling skills in front of a muggle." Andromache rolled her eyes. Sure, maybe she had encouraged him a little, but it was his own fault that he was dumb enough not to think about the muggles.
-
-
Nieuwste Topics
-
