-
Welkom op Pumpkins & Parchment RPG
Een RPG uit een magisch verleden...
Waan je in een wereld van historie en magie, van stoffige vellen perkament en sprankelende toverdranken, van donkere kerkers en flitsende duellen. Welkom in de wereld van Pumpkins & Parchment!
Houd je van schrijven? Heb je ook gedagdroomd bij een wereld als die in Harry Potter? Beleef deze wereld, tegen het decor van een industrialiserend Engeland, waar alles mogelijk lijkt te zijn, en misschien ook is...
Forums
-
Algemene Informatie
-
- 26
- posts
-
Mededelingen
Belangrijke gebeurtenissen op de site worden hier aangekondigd! Bekijk de mededelingen van:
OOC Algemeen | OOC Zweinstein | OOC Buitenwereld | IC Zweinstein | IC Buitenwereld
Het weer: Het is een koude april, maar tenminste zonder sneeuwstormen.
IC mei 1839: 21 oktober
- 238
- posts
-
- 793
- posts
-
- 3,248
- posts
-
- 89,893
- posts
-
-
Het Hippe Gedeelte
-
Zweinstein
-
- 85
- posts
-
- 93
- posts
-
- 61
- posts
-
- 169
- posts
-
- 68
- posts
-
- 45
- posts
-
- 108
- posts
-
-
Buitenwereld
-
- 65
- posts
-
- 712
- posts
-
- 128
- posts
-
- 758
- posts
-
-
Andere Boards
-
- 1,010
- posts
-
-
Members
No members to show
-
Forum Statistics
13,266
Total Topics288,637
Total Posts -
Member Statistics
-
Laatste Mededelingen
-
By David Appleby · Posted
Januari 1839 David Appleby heeft Austen Cotterell, 15 jaar oud, per ingang van 1839 erkend als zijn zoon. Austen Appleby wordt van harte welkom geheten in de familie. -
By Wren Kingston-Fox · Posted
Gideon Kingston en Wren Kingston-Fox kondigen met trots de geboorte aan van hun zoon Elijah Philip Kingston. Hij is geboren op 21 februari 1839. Moeder en zoon maken het goed. -
By Nicholas Eversly · Posted
Magisch nieuws april 1839 Het Ministerie wil graag van de gelegenheid gebruik maken om nogmaals categorisch en formeel te ontkennen dat ze iets met de Dreuzelse Felegraaf van doen hebben. Er is hier geen complot, mensen. Mvg, Departement van Magische Samenwerking. -
By Alexis Eversly · Posted
April 1839 Minister van Toverkunst: Thomas Silvershore vanaf Maart 1838 Koningin van Groot-Brittannië: Victoria - Koningin vanaf 20 juni 1837, zal gekroond worden op 28 juni 1838, regeert tot 22 januari 1901
Premier van Groot-Brittannië: William Lamb - tweede viscount Melbourne, Premier van 18 april 1835 tot 30 augustus 1841 Belangrijke gebeurtenissen in april 1839: 3 april 1839: William Light wordt vervangen als Surveyor-General van Zuid Australië door Charles Sturt. 9 april 1839: De eerste commerciële telegraaflijn wordt in gebruik genomen. Hij loopt via de Great Western Railway van London Paddington Station naar West Drayton. 13 april 1839: Albury in Australië wordt uitgeroepen als dorp. 19 april 1839: Het Verdrag van Londen wordt gesloten, waarmee België zijn onafhankelijk krijgt. In ruil daarvoor moet het de oostelijke helft van Limburg afstaan aan Nederland. 24 april 1839: De Universiteit van Boston wordt opgericht, destijds als Newbury Biblical Institute in Vermont. Later wordt de universiteit verplaatst naar Boston. 24 april 1839: Braidwood in Australië wordt uitgeroepen als stad. Belangrijke geboortes in april 1839: 3 april 1839: Karl, Baron van Prei, een Duitse filosoof en schrijver over occulte onderwerpen. 4 april 1839: James Blyth, een Schotse elektrotechnicus die een pionier was op het gebied van elektriciteit door het opwinden van wind. Zijn windmolen was de eerste molen ter wereld die stroom opwekte door middel van wind. 8 april 1839: Belle L. Pettigrew, een Amerikaanse onderwijzer en missionaris. 12 april 1839: Nikolaj Przjevalski, een Russisch militair en ontdekkingsreiziger die een vijftal expedities naar Centraal-Azië organiseerde. Hij was de eerste wetenschapper uit Europa die het landschap, de flora en de fauna van het gebied beschreef. 16 april 1839: Antonio Starabba, markies van Rudinì en de Italiaanse premier tussen 1891 en 1892 en van 1896 tot 1898. 18 april 1839: Donald MacKinnon, een geleerde op het gebied van de Keltische cultuur. Hij was de eerste professor van Keltische talen, literatuur en geschiedenis in Edinburgh. 30 april 1839: Floriano Vieira Peixoto, een Braziliaanse militair en politicus, die de tweede president van Brazil werd van 1891 tot 1894. 30 april 1839: Karel Salvator van Oostenrijk, Aartshertog van Oostenrijk en Prins van Toscane. 30 april 1839: Tsukioka Yoshitoshi, een Japans prentkunstenaar, die bekend staat als één van de laatste grootmeesters in de blokdruk. Belangrijke sterfgevallen in april 1839: 1 april 1839: Benjamin Pierce, een Amerikaanse politicus. 2 april 1839: Hezekiah Niles, een Amerikaanse uitgever van nieuwsbladen. 4 april 1839: Kina'u, de koningin van de Hawaiiaanse eilanden van 5 juni 1832 tot haar dood. 11 april 1839: John Galt, een Schotse schrijver. 22 april 1839: Samuel Smith, een Amerikaanse politicus. -
By Theodore Whitford · Posted
Beste Tovenaars, Heksen, Snullen (en mogelijk verdwaalde Dreuzels), Zoals jullie hebben gemerkt heeft de realiteit in existentiële zin afgelopen dagen enkele malen een gedaanteverandering ondergaan, dat wil zeggen, tijdelijk zijn (m/v) gedaante verloren. Diepgravend magisch onderzoek heeft uitgewezen dat dit lag een een fout in wat magisch geleerden de Klout noemen. Deze verzameling van magische technologie bleek gecorrumpeerd te zijn door mij verder onbekende invloeden. Door de gedaante van de Klout over te dragen aan een bijzonder schoon exemplaar van het fabeldier Bekkup (een gedaanteveranderend wezen dat de eigenschap heeft dingen uit zijn (m/v) directe omgeving op te slaan), kon ik de Klout opschonen, en vervolgens weer herstellen door de Bekkup in contact te brengen met de Klout. Ik hoop dat hierbij de Klout weer gestabiliseerd is en jullie bestaan in existentiële zin weer gegarandeerd is. Mocht u last hebben van geheugenverlies of missende ledematen, schroom dan niet om contact op te nemen. Met vriendelijke groet, dr. Theodore Whitford mtb. zgp. enz. enz.
-
-
Our picks
-
[1838/1839]Openingsfeest: Come my way
June Johnson posted a topic in Het Terrein,
1 september 1838
Het openingsfeest van dit jaar vond niet traditioneel plaats in de Grote Zaal. In plaats daarvan bevond de hele school zich deze avond aan de rand van het Grote Meer, afgezien van de eerstejaars die samen met June op het wiebelige vlot stonden dat zich een eind het meer op bevond. De kinderen waren zojuist afgezet met een paar houten bootjes, die nu weer op weg waren naar de kant en het grootste deel van de groep leek nog niet helemaal te begrijpen wat er precies aan de hand was.- 15 replies
Promoted By
Alexis Eversly, -
[1837/1838] Eindfeest
Seneca Damarcus posted a topic in IC Topics,
Donderdag 31 mei 1838 - ongeveer 19:30 - Binnenplaats - Een uitzonderlijke warme dag
Seneca had alles uit de kast getrokken voor het eindfeest. Het was een doordachte investering, u mag het heus geloven. Niet alleen was dit zijn eerste schooljaar als schoolhoofd en moest hij zijn goede kant laten zien, ook straalde het macht uit. Naar zijn leerlingen, de ouders en de rest van magisch Engeland. Het zou in de krant genoemd worden dat de heer Seneca Damarcus, schoolhoofd van Zweinstein, voor een knaller van een afsluiting had gezorgd. Er was een grote hoeveelheid aan alcohol te vinden bij de volwassenen-bar, dat ook nog wel toegankelijk was voor meerderjarige leerlingen die door de betoverde leeftijdspoort heen konden. Hier waren er magische drankjes te vinden uit verre culturen en van oorspronkelijke hoge prijzen. Goed, alcohol was een belangrijk aspect van een partijtje, maar niet alleen de drankjes waren exotisch. Er was een gigantisch tijdelijk zwembad en overal waren er magnifieke dieren uit verre landen gehaald – totaal afgericht natuurlijk.
Uiteindelijk was het toch een moeilijke beslissing om voor halfbloed-schorriemorrie te kiezen, die bekend waren in de tovenaarshoreca. Hij had zijn voorkeur voor betoverde modellendreuzels die als slaven konden dienen tijdens het feest, zodat het mannelijke volk ook nog hun eigen entertainment kon hebben. Dit werd natuurlijk weer eens niet geaccepteerd want: ‘het merendeel van de leerlingen hebben dreuzels als ouders.’ Waarop Seneca natuurlijk weer de neiging had om te reageren dat dat juist het hele probleem was in de magische samenleving tegenwoordig. Goed, hij had zich stil gehouden en zich aangepast. Hij koos zelf wel een leuke volbloed-leerlinge of wellicht wel lerares om zijn avond mee door te brengen. In ieder geval was het feest een prachtige bedoeling geworden, met teveel details om op te noemen. (Wees dus niet bang om uw fantasie te gebruiken.)- 36 replies
Promoted By
Alexis Eversly,
-
-
Nieuwste Posts
-
By Abigail Carrington · Posted
Abby knikte afwezig bij Harold’s woorden, terwijl ze naast hem de trap afdraafde. Traptreden waren iets waar je als Griffoendor er zo’n 263 per dag van nam, dus ondertussen was dat niet iets waar ze per se over hoefde na te denken. Het was goed nieuws dat het in ieder geval geen weerwolf zou kunnen zijn… al zat er wel meer gevaarlijks in het Verboden Bos. Er waren vast ook gewone wolven, boomtrullen, centaurs… een boomtrul had haar een keer lelijk in haar grote teen gebeten, dus ze wist in ieder geval dat die gevaarlijk waren! En bij Geschiedenis van de Toverkunst leerden ze dan wel dat centaurs best wel slimme wezens waren, maar Abigail had daar altijd al ietwat sceptisch tegenaan gekeken. Wie weet vonden ze Mr. Whiskers wel en dachten ze dat hij geen baasje had en wilden ze hem vervolgens houden! “Oh, misschien zit hij inderdaad wel in de stallen!” sprak Abby, een piepklein beetje meer opgevrolijkt terwijl ze Harold volgde naar buiten, rammelend met het blikje. Er was net zo’n grote kans dat hij niet in de stallen zou zitten, maar nu hadden ze in ieder geval een plek om te beginnen met zoeken. “In de stallen is het wel warm en is er veel stro… Mr. Whiskers houdt van stro. Soms vangt hij daar wel vier muizen op een dag!” Hij zat dan ook thuis, in Tyntesfield, vaak tussen de paarden en ponies. Even zweeg ze, terwijl ze haar mantel nog wat steviger om zich heen trok om de kou wat buiten te houden. De ijle decemberlucht leek aan te kondigen dat er wat sneeuw zou gaan vallen, maar het liefst dacht ze daar maar niet over na. Arme Mr. Whiskers… “Wil jij eigenlijk geen huisdier, Harold?” vroeg Abigail, terwijl ze het bakje voor een moment in haar zak liet glijden zodat ze haar dure, wollen mantel nog wat meer kon dichtknopen. “In ieder geval een uil kan toch best wel handig zijn…” -
By Tabitha Fox · Posted
Wie was dit kind??? Ja, Edith Chadwick, blijkbaar. Tabitha zat volgens haar wel in de klas met één van Ediths zussen, maar helemaal zeker kon ze het ook weer niet zeggen, want eerlijk gezegd lette ze niet zo veel veel op de andere meisjes in haar klas, behalve als het echt moest. De jongens vond ze veel leuker, kon ze ook veel meer mee, want Tabitha was niet echt het type dat goed om kon gaan met meisjes. Ze had wel een paar vriendinnen, maar het was allemaal redelijk oppervlakkig. Dus als ze had geweten dat Edith haar als een soortement van oudere zus wilde, die haar leerde hoe het was om populair te zijn, was Tabitha in lachen uitgebarsten. Zij? Populair?! Bij de jongens, misschien. "Oh," zei ze maar op het gebrabbel van het meisje. Wat moest ze hiermee? Waarom kwam ze tegen Tabitha praten over zwerkbal? "Eh, nee, niet echt," zei Tabby, terwijl ze haar schouders ophaalde. "Ik geef niet zoveel om zwerkbal." Dat was zo... sportief. Oh help, nu vroeg het meisje haar ook nog om hulp met Vtzk! Alsof Tabby dit jaar haar boek open had geslagen! Nou ja, die ene keer tijdens de les, toen Damarcus nog professor was en hij haar zo streng aankeek, dat ze het gevoel had alsof hij al haar nagels eruit zou trekken als ze nu niet op zou letten. Tabitha zuchtte geërgerd. "Lieverd, ik weet niet wie je bent en wat je van me wilt, maar ik ga je niet helpen met huiswerk maken. Kun je daar je zussen niet voor lastig vallen?" Eerlijk waar! Ze wuifde het boek van de jongedame weg. Op naar een ander tafeltje, Edith. -
By Iago Lennox · Posted
Maandag 29 april 1839 - 's ochtends - de kantoren in de kelder van Hollows Magisch Warenhuis Hoera voor degene die ooit had bedacht dat het leuk zou zijn om magische ramen in kelders aan te brengen, zodat je tenminste nog een beetje het gevoel kreeg alsof je uitkeek op een zonnige weide, in plaats van dat je drie verdiepingen onder de grond zat, met je cijferlijst op schoot, omdat er iemand, die zelf zijn weg door de universiteit had gekocht, er een blik op moest werpen om te besluiten of je het goed genoeg deed of niet. Iago vond dit soort momenten altijd vernederend, in alle eerlijkheid. Dat hij niet geboren was met ouders die zonder problemen een cheque uit konden schrijven, hoefde toch niet te betekenen dat hij minderwaardig was aan dat soort types? Nou, blijkbaar dus wel. Fijn, hoor. In plaats daarvan moest hij dankbaar zijn, he? Dat hem dit soort kansen werden geboden. Dat er een rijk iemand ooit wat belastingaftrek kon gebruiken en toen maar een beurs op had gezet. Dat hij de moeite had genomen om een keer door wat aanmeldingen te bladeren en er een paar leuke namen uit had gekozen. Iago was 'bevriend' met één van de zoons van de man in kwestie, dus hij was er zo goed van verzekerd geweest dat hij in aanmerking zou komen voor de beurs, maar hij had het niet zover kunnen rekken dat hij dit vernederende gebruik niet telkens moest ondergaan. Op een dag, beloofde hij zichzelf, zou hij zelf degene zijn achter de tafel en zouden er mensen voor hem moeten kruipen. Het was bijna zijn beurt, dacht Iago, maar toen werd de deur geopend van de kamer waar hij moest wachten en kwam er nog iemand naar binnen. Een jongedame, zag hij, die er toch een beetje nerveus uit zag. Als Iago aardiger was, zou hij wat medelijden met haar hebben, maar op dit moment zag hij haar vooral als een concurrent. "Jij ook?" glimlachte hij wel vriendelijk naar haar. "Je eerste gesprek? Eng, he." Privé! -
By Julienne Haysward · Posted
Ja, wat wilde hij nou dat ze zei?! Eh, waarschijnlijk dat het haar speet, dat ze hem nooit had moeten beschuldigen van iets dat hij overduidelijk niet gedaan had, dat ze super dankbaar was dat hij haar aandacht wilde geven en dat hij zijn lul in haar wilde stoppen, en oh, ze zou zoiets nooit meer zeggen en vergeef het haar alsjeblieft? Braak. Het speet haar wel, ergens, maar meer op het principe van dat ze het irritant vond dat hij zichzelf hier zo het slachtoffer maakte en dat ze vond dat ze beter niets had kunnen zeggen, dan dat ze er niets van geloofde. Maar nu was Liam wel boos op haar en het was natuurlijk haar taak om alles op te lossen. Ze haatte Liam. Vaak vond ze hem alleen irritant, ontzettend verwend, het type dat zijn vuile sokken overal neergooide en niet begreep dat er iemand was die dat op moest ruimen. Iemand die alles nam waar hij dacht dat hij recht op had. Ze mocht hem vaak niet, maar haten... Misschien alleen als ze echt boos was. En op dit moment was ze echt boos. Maar ja. "Het was overduidelijk een misverstand," zei Julienne, terwijl ze haar blik nog steeds naar beneden hield, maar nu vooral omdat ze wilde dat hij niet zag hoe boos ze was. "Ik had het niet zo moeten opvatten, dat ligt aan mij, maar nu je het hebt uitgelegd, weet ik beter. Dat komt door mijn moeder, die heeft nooit goed uitgelegd hoe of wat... Kun je het me alsjeblieft vergeven? Ik zal het er nooit meer over hebben." -
By Aelin Sardothien · Posted
Aelin was maar al te blij dat het onderwerp verandert werd. Ze voelde zich zelfs na vijf jaar nog steeds ongemakkelijk als ze moest praten over haar overleden broer. Daarom greep ze de verandering met beide handen aan. Ze kon zelfs weer lachen. “Ah, dat probleem had ik dan weer niet. Ik had geen familieleden die mij zouden verraden” . Ze had wel familieleden die haar huisarrest hadden gegeven als ze echt te ver over de schreef ging. “Ik hield dus alles zo goed mogelijk verborgen”. De brunnete haalde haar schouders op. “En misschien wel een geluk dat veel mensen niets van me moesten hebben. Kon ik lekker mijn eigen gang gaan zonder lastig gevallen te worden”. Aelin volgde de blik van Jake en bekeek de plek die hij aan wees. Zelf had ze weinig verstand van tuinieren en ze dacht ook niet dat het haar echt zou liggen. “Dus je wilt je eigen voedsel gaan groeien?”. Dat was dan wel weer handig. Dan had je altijd wat in huis en het was vers uit eigen tuin. “Lijkt me hartstikke leuk”, gaf ze toe. “Maar ik heb nul verstand van tuinieren of een tuin inrichten”. Dus als hij graag advies had gewild dan was hij bij haar aan het verkeerde adres. Ze grijnsde. “Maar als je die stenen laat liggen dan kun je blijkbaar wel je eigen zwembad maken”. Al vroeg ze zich af welke gek zich zou wagen in een buitenbad als het regende. “Ik wil je best helpen?”, bood ze uiteindelijk aan. “Al is het wel geheel op eigen risico. En ik kan alleen in weekend want ik zit doordeweeks sowieso met college”. En ze moest erg voor zorgen dat ze ook voldoende aandacht aan Andres gaf, voordat hij zou klagen over het feit dat ze meer aandacht aan Jake gaf dan aan hem. Hij had het al niet zo erg op Jake en ze wilde het niet nog erger maken. En Andres vragen om Jake te komen helpen was sowieso al uitgesloten. “Als Andres en ik ooit een groter huis hebben, dan mag je onze tuin ook wel komen doen, hoor” . Ze wierp een blik op zijn theetuin. “Ik moet eerlijk bekennen dat ik jaloers ben op je theetuin. Ik zou hier wel de gehele zomer kunnen zitten” . Ze schonk zichzelf en Jake nog een kop thee in. “Ik durf het bijna niet te vragen, maar zou ik wat thee mee mogen nemen naar huis? Ik wil je er wel voor vergoeden?”.
-
-
Nieuwste Topics
-
