-
Welkom op Pumpkins & Parchment RPG
Een RPG uit een magisch verleden...
Waan je in een wereld van historie en magie, van stoffige vellen perkament en sprankelende toverdranken, van donkere kerkers en flitsende duellen. Welkom in de wereld van Pumpkins & Parchment!
Houd je van schrijven? Heb je ook gedagdroomd bij een wereld als die in Harry Potter? Beleef deze wereld, tegen het decor van een industrialiserend Engeland, waar alles mogelijk lijkt te zijn, en misschien ook is...
Forums
-
Algemene Informatie
-
- 26
- posts
-
Mededelingen
Belangrijke gebeurtenissen op de site worden hier aangekondigd! Bekijk de mededelingen van:
OOC Algemeen | OOC Zweinstein | OOC Buitenwereld | IC Zweinstein | IC Buitenwereld
Het weer: 's Nachts kan het op bepaalde plekken lokaal vriezen. De nachten zijn dus koud en de temperatuur ligt gemiddeld lager dan normaal, slecht nieuws voor boeren, vooral in Schotland.
IC september 1838: 25 maart
- 193
- posts
-
- 716
- posts
-
- 3,179
- posts
-
- 86,977
- posts
-
-
Het Hippe Gedeelte
-
Zweinstein
-
- 115
- posts
-
- 152
- posts
-
- 70
- posts
-
- 287
- posts
-
- 164
- posts
-
- 135
- posts
-
- 162
- posts
-
-
Buitenwereld
-
- 145
- posts
-
- 1,028
- posts
-
- 159
- posts
-
- 929
- posts
-
-
Andere Boards
-
- 1,002
- posts
-
-
Members
No members to show
-
Forum Statistics
12,993
Total Topics285,560
Total Posts -
Member Statistics
.thumb.jpg.5f47564f6194421af7e20da5fc121be8.jpg)
-
Laatste Mededelingen
-
By Heks & Haard · Posted
Categorie geruchten Het tragische verhaal van Andromache Moyle is natuurlijk bekend: als jong meisje van veertien jaar verloor ze haar ouders in een brand. Alleen op de wereld was het een vriend van de familie, Hector Moyle, die haar in zijn armen sloot en in huis nam, om haar op te voeden zoals haar ouders ooit deden. Al een fantastisch sprookje zo, elke jongedame zou het geluk moeten hebben dat mannen zoals Hector Moyle in hun leven komen, maar nu gaan er geruchten rond dat dit sprookje nog beter wordt. Meerdere bronnen zijn namelijk van mening dat Hector en Andromache Moyle verliefd op elkaar zijn geworden. De twee lijken nauwelijks van elkaars zijde te komen. Olyvia Garcia, die het geluk had hen een maand geleden te bedienen in een romantisch restaurant, zei het volgende: "De manier waarop zij naar hem kijkt, dat is precies dezelfde manier waarop ik naar mijn man kijk! En naar een muffin." Eén van Andromache's vriendinnen, die anoniem wilt blijven, liet weten dat ze vermoedt dat er binnenkort een verlovingsaankondiging komt, want: "Andromache heeft het nergens anders meer over. Hector dit, Hector dat! Alsof hij het centrum van haar universum is. Waar is mijn aandacht?!" Wat is er romantischer dan erachter komen dat je ware liefde degene is die er al die jaren voor je is geweest? Misschien dat een aantal mensen het maar raar vinden, maar wij geloven erin dat Andromache en Hector voor elkaar gemaakt zijn. Moderne ideeën over dat het een slecht idee is voor twee mensen die met elkaar zijn opgegroeid om een relatie te beginnen, begrijpen niet dat ware liefde zich op verschillende manieren kan uiten en nooit verwacht is. Andromache zal de rest van haar leven ondersteund worden door iemand die haar beschermd en precies weet hoe hij haar kan corrigeren, terwijl Hector het genoegen heeft gehad om zijn toekomstige vrouw te laten zien hoe hun gezin eruit zal zien. Wat is er romantischer dan dat? We hopen snel op een verlovingsaankondiging! -
By Alexis Eversly · Posted
Augustus 1838 Minister van Toverkunst: Thomas Silvershore vanaf Maart 1838 Koningin van Groot-Brittannië: Victoria - Koningin vanaf 20 juni 1837, zal gekroond worden op 28 juni 1838, regeert tot 22 januari 1901
Premier van Groot-Brittannië: William Lamb - tweede viscount Melbourne, Premier van 18 april 1835 tot 30 augustus 1841 Belangrijke gebeurtenissen in augustus 1838: 1 augustus 1838: Voormalige slaven in Jamaica worden bevrijd van hun contractarbeid, een vorm van arbeid, niet veel beter dan slavernij, waarbij met een contract een laag loon afgedwongen wordt. 2 augustus 1838: In Nieuw-Zeeland wordt het Banks-schiereiland gekocht door Frankrijk van de Maori. 4 augustus 1838: Er wordt een gerucht uitgebracht dat Archibald Montgomerie, 13e graaf van Eglinton, een steekspeltoernooi zal organiseren op zijn landgoed in Schotland. Dit blijkt enkele weken later waar te zijn. Ik weet niet waarom dit belangrijk genoeg was dat het op wikipedia stond, maar oké. 6 augustus 1838: De Polytechnic Institution, een voorloper van de Universiteit van Westminster wordt opgericht op Regent Street. 16 augustus 1838: De Schotse Debtors Act 1838 wordt aangenomen. Het past de wet aan wat betreft het afhandelen van schulden in Schotland, om het proces te versimpelen en minder duur te maken. 31 augustus 1838: De Schotse schilder David Roberts vertrekt naar Egypte om schetsen te maken van Oud-Egyptische monumenten. Belangrijke geboortes in augustus 1838: 6 augustus 1838: Walter Shirlaw, een Schots-Amerikaanse kunstenaar. 15 augustus 1838: Daniel Webster Marsh, een zakenman en burgemeester in Canada. 30 augustus 1838: Peter White, een Canadese politicus. Belangrijke sterfgevallen in augustus 1838: 1 augustus 1838: John Rodgers, een Amerikaanse marineofficier. 5 augustus 1838: Anton Schimser, een Poolse beeldhouwer. 17 augustus 1838: Lorenzo Da Ponte, een Italiaans schrijver en dichter. 21 augustus 1838: Adelbert von Chamisso, een Duits schrijver, die ook zoöloog, botanicus en ontdekkingsreiziger was. 24 augustus 1838: Ferenc Kölcsey, een Hongaarse dichter en politicus. 25 augustus 1838: William Annesley, 3e graaf van Annesley. -
By Laurelle Ryder · Posted
- Is er een topic per ongeluk verplaatst die niet verplaatst had moeten worden? We zetten hem direct terug als je dat vraagt! - Als je je topic met [slow] tagt, negeren we hem! - In al deze topics is op 1 april drie maanden geleden voor het laatst gepost, dus wil je je topic redden, moet je erin posten! Of hem taggen met slow.
GROTE HAL We cannot hold a torch to light another's path without brightening our own GROTE ZAAL We don't need this fantasy EXAMENS There we were, all in one place, a generation lost in space We worship the sun Say the words that we don't say We should carry on When you got like 10 exams coming up, so instead you decide to take a nap MUZIEK The world will never be the same and you're to blame
GRIFFOENDOR IC LEERLINGENKAMER Feels like forever The sanctuary of friendship
RAVENKLAUW IC LEERLINGENKAMERS Dreams of glitter and gloss
CORNWALL TOREN What is friendship to a corrupt mind
ZWEINSVELD Seasons change, people don't No better relation than a prudent and faithful friend Don't you see the wires pulling Collateral damage
LONDEN Where there is a will, there is a lawsuit For the warning signs I've completely ignored And she'll always get the best of me, the worst is yet to come You pick a fight and I'll define it Both eyes on the exit sign
WEGISWEG Let the games begin Maybe september A language of thorns Back home Black out career choices
DE STEGEN When the truth hunts you down Live to honor the best I call from underwater
MINISTERIE VAN TOVERKUNST Oh, maybe I will finally learn Always keep an eye on your enemy, especially if she's your secretary STUDENTENHUIZEN She moved like a poem and smiled like a sphinx ENGELAND EN OMSTREKEN So sentimental in a cynical world Ik heb altijd al een meermonster willen zien The price for treason Next century All I want for you is to come to ruin And they lived happily ever after I had me a girl like cigarette smoke See, I've had to burn your kingdom down Christmas like old times though not completely You look pretty sinking Sugar will leave a lover's kiss on your lips -
By Alexis Eversly · Posted
We hebben nu een nieuwe geïnstalleerde skin, de Surface Dark skin, voor mensen die de andere skins te wit vinden! (Zoals ik.) Het is een geïnstalleerde skin, wat dus betekent dat ik hem niet heb gemaakt, waardoor hij er qua stijl anders uit ziet dan normaal, maar tot ik tijd/zin heb om er echt mee bezig te gaan, blijft hij even zoals hij nu is. Het voordeel is: hij is zwart. Mochten er problemen zijn met dingen die niet goed leesbaar zijn, spreek me even aan en ik zal mijn best doen het op te lossen! -
By Thomas Silvershore · Posted
Wedstrijd: Magische uitvinding De Minister van Toverkunst daagt je uit: heb jij een geweldig innovatief idee om de magische economie of maatschappij te verbeteren? Kom het presenteren op de uitvindersbeurs. Iedereen welkom. De winnaar krijgt financiële ondersteuning om het idee werkelijkheid te maken, een gratis opleiding aan de Magische Universiteit van Cambridge en een doos chocolaatjes. Toeschouwers zijn welkom en kunnen gratis binnen, maar dienen zich vooraf te registreren via uil. Topic:
-
-
Our picks
-
[1837/1838] Eindfeest
Seneca Damarcus posted a topic in Het Terrein,
Donderdag 31 mei 1838 - ongeveer 19:30 - Binnenplaats - Een uitzonderlijke warme dag
Seneca had alles uit de kast getrokken voor het eindfeest. Het was een doordachte investering, u mag het heus geloven. Niet alleen was dit zijn eerste schooljaar als schoolhoofd en moest hij zijn goede kant laten zien, ook straalde het macht uit. Naar zijn leerlingen, de ouders en de rest van magisch Engeland. Het zou in de krant genoemd worden dat de heer Seneca Damarcus, schoolhoofd van Zweinstein, voor een knaller van een afsluiting had gezorgd. Er was een grote hoeveelheid aan alcohol te vinden bij de volwassenen-bar, dat ook nog wel toegankelijk was voor meerderjarige leerlingen die door de betoverde leeftijdspoort heen konden. Hier waren er magische drankjes te vinden uit verre culturen en van oorspronkelijke hoge prijzen. Goed, alcohol was een belangrijk aspect van een partijtje, maar niet alleen de drankjes waren exotisch. Er was een gigantisch tijdelijk zwembad en overal waren er magnifieke dieren uit verre landen gehaald – totaal afgericht natuurlijk.
Uiteindelijk was het toch een moeilijke beslissing om voor halfbloed-schorriemorrie te kiezen, die bekend waren in de tovenaarshoreca. Hij had zijn voorkeur voor betoverde modellendreuzels die als slaven konden dienen tijdens het feest, zodat het mannelijke volk ook nog hun eigen entertainment kon hebben. Dit werd natuurlijk weer eens niet geaccepteerd want: ‘het merendeel van de leerlingen hebben dreuzels als ouders.’ Waarop Seneca natuurlijk weer de neiging had om te reageren dat dat juist het hele probleem was in de magische samenleving tegenwoordig. Goed, hij had zich stil gehouden en zich aangepast. Hij koos zelf wel een leuke volbloed-leerlinge of wellicht wel lerares om zijn avond mee door te brengen. In ieder geval was het feest een prachtige bedoeling geworden, met teveel details om op te noemen. (Wees dus niet bang om uw fantasie te gebruiken.)- 32 replies
Promoted By
Alexis Eversly, -
[1837/1838] Hate Date
Belladonna Astoria posted a topic in De Grote Zaal,
Woensdag 14 februari 1838 - 's ochtends bij de Valentijnsbrunch
Eigenlijk zou ik dit topic niet met Bella moeten posten want ik heb nog geen hate-date voor haar uitgekozen/gevonden, maar hey, we doen wel eens vaker dingen die we eigenlijk niet zouden moeten doen en vandaag is dit blijkbaar het toppunt van mijn rebellie tegen de wereld.
Gelukkig wist Bella ook niet dat ze vandaag een hate-date had, iemand had haar wel van alles verteld over dit evenement, zoals dat de hele zaal alsnog aangekleed was met alle foute, typische Valentijnsversieringen die je je kon voorstellen, maar diegene had haar er niet van op de hoogte gebracht dat er ook leraren meededen aan dit evenement, en dus was ze netjes op tijd komen opdagen om een omelet te kunnen eten en alle leerlingen uit te kunnen lachen. Vriendschappen werden verbroken, er vonden ruzies plaats en één relatie ging zelfs uit toen bleek dat een jongen op hate-date moest met de beste vriendin van zijn vriendin. Heerlijk, die chaos.
Tot er ineens iemand bij haar stoel kwam staan. "Wat?" vroeg ze, haar hand onderweg naar haar mond. "Ga iemand anders lastig vallen, hup hup."
Open voor iedereen voor hun hate-dates!
En ik heb nog een hate-date voor Bella nodig, dus meld je aan!!!- 59 replies
Promoted By
Alexis Eversly,
-
-
Nieuwste Posts
-
By Eleanora Paget · Posted
Oh, dat was eigenlijk wel lief. Eleanora glimlachte een beetje naar hem toen hij het zo vanzelfsprekend vond dat hij erbij bleef. Ergens was ze daar wel vanuit gegaan, hoor, en ze had zich vast gekwetst gevoeld als hij niet genoeg om haar gegeven had om er even bij te blijven zodat hij kon zien dat ze niet dood ging, maar… toch. Het was aardig van hem dat hij dat net zo goed als doodnormaal ervoer. ‘Je vindt het niet erg, toch? Ik kan er niet zo goed tegen…’ Goh, nee, dat was nog niet duidelijk genoeg. ‘Maar we kunnen het wel op een andere dag proberen! Als er niet iemand binnenkomt met een been eraf.’ Ze trok een gezicht bij de gedachte eraan. Ew. ‘Iets eten zou fijn zijn…’ Ze ging alweer rechtop zitten, had nooit veel zin om stil te zitten. ‘Als we niet te snel gaan, kan ik wel mee!’ Ze wierp een tactische blik op de verpleegster. ‘Denk je dat de verpleegster moeilijk erover zou doen?’ -
By Titiana Dickson · Posted
Titiana wilde naar de universiteit gaan, ja, maar dat had minder te maken met hoe academisch ze was aangelegd (dat was ze niet) of hoe ze daar echt naartoe moest om haar dromen waar te maken (welke dromen precies?) of hoe haar ambitie haar niet zou toestaan om iets anders te doen (hm) en meer met het geromantiseerde beeld van het studentenleven ze in haar hoofd had. Maar… goh, voor ze getrouwd had, had ze er altijd naartoe gewild, een beetje een laatste uitspatting met een hele hoop nachten waar ze niet meer dan gigantisch veel spijt van zou hebben vóór het saaie, burgerlijke leven, maar oh, kijk eens, daar zat ze al lang en breed in. ‘Oh, dat gaat wel, hoor,’ antwoordde ze, want ze ging echt niet toegeven dat ze niet goed was in school. Nah. Ze wilde dat hij naar haar keek met enige bewondering, ze wilde dat hij geen spijt kon hebben van hun ontmoeting (van de omstandigheden spijt hebben mocht, maar al de rest? Echt niet), ze wilde dat hij verdomme naar haar keek met iets anders dan dat sprankeltje medelijden. Goed, ja, ze was heel zielig, ja, ja, alles kon beter, ja, ja, Hawk was geen cadeau, maar moest dit? Kon hij daar niet overheen kijken? Haar zien? Wie ze was? Hoe ze eruit zag? Kon ze niet meer zijn dan een gebroken vogeltje? ‘Ze zijn wat gemakkelijker dan die van vorig jaar,’ ging ze door, ‘maar dat was te verwachten, zeker? De examens van het zesde jaar zijn minder belangrijk.’ Ze trok een gezicht toen ze eraan dacht. ‘Verweer heeft nu wel zo’n nieuwe leraar die een supermoeilijk examen heeft opgesteld, dat was geen leuke verrassing.’ Maar ach, ach, ach, ze gaf niet om school. Maar Tarantula wel. Ah. Altijd zo lastig. ‘Van Hawk weet ik het eigenlijk niet zo goed,’ gaf ze maar toe. Dat zou hem meer boeien, niet? Was het slecht dat ze belangrijker voor hem wilde zijn dan zijn zoon? Was dat onredelijk? Was het erg dat ze zo graag zijn prioriteit wilde zijn? Ze wist best dat ze hem eigenlijk niet zo goed kende, dat ze een beeld van hem had en hem in haar hoofd meteen al geïdealiseerd had, een man zoals ze zouden moeten zijn, iemand die haar oprecht mogen kon, die haar nooit pijn zou doen, iemand die haar zou kunnen begeren zonder te vergeten dat zulke kwetsbaarheid een geschenk was. En toch. Ze kon het niet helpen. ‘Sorry voor… dát.’ Ze maakte een vaag gebaar. ‘Dat is niet de hele tijd zo, hoor. Met de examens zitten we gewoon een beetje op elkaars lip.’ Was ze niet goed in overal een excuus voor te verzinnen? Vond hij dat aantrekkelijk? Oh, ugh, dit gesprek ging ze echt niet volhouden. -
By Richard Ingram · Posted
Ze was mooi. Zo vanaf hier had hij het wel gezien – maar waren de meesten dat niet sowieso? Vrouwen hadden hun beste beentje voorzetten tot een kunst verheven op manieren die Richard zo vaak eigenlijk niet begreep, maar die hij wel apprecieerde. Vanop een afstandje, Leon. Afstand was fijn, afstand was comfortabel, afstand zorgde voor geen chantage en geen gebroken harten, geen scènes in het midden van de Grote Zaal, niemand die hem nakeek om het drama dat hij geschopt had. Afstand was achtergrondgeluid kunnen zijn en God, ja, het was een leven waar niemand van op zou kijken, iets dat niemand hem na zou willen doen, maar dat had hij verdomme ook nooit nodig gehad. Waarom was dat zo moeilijk voor mensen om te begrijpen? Of nee. Waarom was dat zo moeilijk voor zijn liefste nonkel om dat te begrijpen? Hij wilde de zenuwen niet voelen van niet weten hoe hij dit in vredesnaam zou moeten aanpakken. Maar hij knikte, zoals zijn nonkel hem zei te doen, en voor hij het wist, stond ze bij hem. Goh. Hij wierp één zijdelingse blik op zijn nonkel, voor hij zich iets van hem afwendde – een eerste kennismakingsgesprek voeren met hem als vijfde wiel aan de wagen voelde zo… raar – om te informeren naar haar naam. En hij kon heus wel een licht moeizaam gesprekje met haar hebben over saaie koetjes en kalfjes, voor hij doorhad dat ze eigenlijk niet naar hem keek en wel naar zijn nonkel. ‘Waarom stel je ons niet even aan elkaar voor?’ Eh. -
By Rhiann Cadwgan · Posted
Rhiann glimlachte een beetje in zichzelf toen Daniel de Welshe naam probeerde uit te spreken, wetende dat hij nooit iets had gehad met afgelegen plekken of woorden met teveel medeklinkers achter elkaar. (Er zijn trouwens meerdere Youtube filmpjes te vinden over hoe je die naam uitspreekt, het is echt onmogelijk!!) Desondanks hield ze wijselijk haar mond. Het ging Daniel niets aan wie ze zag en al helemaal niet dat het om een dreuzel ging – ja, wellicht schaamde ze zich daar wat voor, was dat zo erg? De afgelopen jaren waren wellicht eenzaam geweest, maar misschien ook weer niet zo eenzaam. “Ik heb je naam over de jaren wel eens in de Ochtendprofeet zien staan” sprak Rhiann, haar stem neutraal – ze wilde niet door laten schemeren dat ze wel eens naar hem had gezocht, maar kon je het haar kwalijk nemen? Ieder flintertje van nieuws was nieuws geweest, ze had iedere schaarse krant wel twintig keer gelezen uit angst dat ze iets had gemist, tot en met de advertenties aan toe. Ze had ze bijna kunnen opdreunen… “Maar nog even, en mijn vader zal wel aankloppen om een deel van je winst op te eisen door de gestegen publiciteit.” Ze grinnikte luchtig, al verviel haar gezicht ietsje toen hij over Evangeline begon. “Ik had het gezien. Ze zal wel in Cadwgan Castle zijn, denk ik.” Ze nam het hem niet kwalijk – haar vader ook niet werkelijk, overigens. Ze had Evangeline gewaarschuwd en dit was te voorzien geweest. En ondanks dat de Graaf haar geen brieven had gestuurd en wederom haar geduld op de test stelde, had ze toch begrepen dat dit gunstig voor haar uit zou kunnen pakken. In die berekening zou er in ieder geval voor een tijdje niets met Evangeline gebeuren, dus daar maakte ze zich niet zo'n enorme zorgen om. Ze had niets te verliezen. Waarom niet nog enkele weken wachten, als ze dat de afgelopen twintig jaar toch al had gedaan? En het gezelschap bleek zich toch te verbeteren… Het was pleasure, not business… Blijkbaar was het een vlugge gang van weinig sociale contacten naar toch een hele boel op een enkele avond. Hoewel Rhiann mensen niet vertrouwde die geen redenen schenen te hebben voor iets – had niet iedereen altijd een reden voor alles, en al helemaal een man als Daniel Bennett? – glimlachte ze alsof ze zijn woorden geloofde. “Ik verwachtte geen bezoek, maar je bent welkom” sprak Rhiann terwijl ze zijn mantel aannam, die ze met een zwiep van haar toverstaf zichzelf liet opbergen in de hal. “Wil je iets te drinken?” Ongevraagd liet ze nieuwe wijnglazen verschijnen en een fles rode wijn, welke afwachtend boven zijn glas bleef zweven in afwachting van zijn antwoord. In de tussentijd gooide Rhiann nog wat hout op het haardvuur, waarbij ze voorzichtig overeind moest komen toen ze plots merkte dat ze de eerder genuttigde halve fles toch ook wel een beetje merkte. Oeps.. “Dus, doe je dit wel vaker?” vroeg ze, wellicht minder terughoudend dan ze normaal zou zijn terwijl ze plaatsnam op haar sofa. Ze liet haar blik over hem heen glijden. “Nachtelijke bezoekjes brengen aan cliënten, bedoel ik? Of… anderen.” Wie hij dan ook bezocht. Ze was oprecht nieuwsgierig. -
By Regan Rockefeller · Posted
Afgehakte lichaamsdelen, necromatie. "Dat klinkt geweldig laten we daar heen gaan!" zei ze opgewekt. De kans dat ze de pub niet levend zou verlaten liet haar volledig koud. Het leven was maar saai als je niet zo nu en dan een risico nam. Eerlijk gezegd kwam het niet eens in haar op dat haar iets kon overkomen. Regan was altijd nogal nonchalant omgegaan met haar eigen veiligheid. Daarom ook dat ze zo vrolijk zonder twijfels een wildvreemde vrouw volgde naar een café waar regelmatig doden vielen. Was gewoon leuk toch? Totaal niet verdacht... "Afgaand op waar je connecties hebt, lijkt het me alsof je zelf ook een vrij bewogen leven leidt. Misschien een rare vraag om iemand te stellen die je nog maar net kent, maar heb je ooit iemand gedood Bobbie?" Ze stelde deze vraag niet angstig, slechts geïnteresseerd met sprankjes van opwinding in haar ogen.
-
-
Nieuwste Topics
-
