-
Welkom op Pumpkins & Parchment RPG
Een RPG uit een magisch verleden...
Waan je in een wereld van historie en magie, van stoffige vellen perkament en sprankelende toverdranken, van donkere kerkers en flitsende duellen. Welkom in de wereld van Pumpkins & Parchment!
Houd je van schrijven? Heb je ook gedagdroomd bij een wereld als die in Harry Potter? Beleef deze wereld, tegen het decor van een industrialiserend Engeland, waar alles mogelijk lijkt te zijn, en misschien ook is...
Forums
-
Algemene Informatie
-
- 26
- posts
-
Mededelingen
Belangrijke gebeurtenissen op de site worden hier aangekondigd! Bekijk de mededelingen van:
OOC Algemeen | OOC Zweinstein | OOC Buitenwereld | IC Zweinstein | IC Buitenwereld
Het weer: Het is een milde, maar verder normale herfst.
IC november 1837: 23 juli
- 121
- posts
-
- 673
- posts
-
- 3,023
- posts
-
- 82,504
- posts
-
-
Het Hippe Gedeelte
-
Zweinstein
-
- 272
- posts
-
- 178
- posts
-
- 89
- posts
-
- 334
- posts
-
- 130
- posts
-
- 120
- posts
-
- 239
- posts
-
-
Buitenwereld
-
- 214
- posts
-
- 1,091
- posts
-
- 267
- posts
-
- 627
- posts
-
-
Andere Boards
-
- 997
- posts
-
-
Members
No members to show
-
Forum Statistics
12,364
Total Topics278,867
Total Posts -
Member Statistics
-
Laatste Mededelingen
-
By Sean Courtney Act · Posted
De eerste les voor de derde- en vierdejaars voor waarzeggerij is gestart, laatkomers worden niet gewaardeerd. Het onderwerp is: Theebladeren, koffiepult en draaidende glazen Ook een les voor de vijfde, zesde en zevendejaars is begonnen met als onderwerp: Tarot kaarten lezen: -
By Alexis Eversly · Posted
Sorry voor het taggen van alle plotkarakters in het faceclaimtopic, want hoera, we hebben ze nu samengevoegd! Twee topics was toch een beetje onhandig. Alsnog geldt de regel dat je faceclaims niet zomaar over mag nemen, behalve als het een inactief karakter is. En anders moet je even overleggen, wie weet is er wat mogelijk. -
By Keane Cadwgan · Posted
9 oktober 1937 Keane en Josephine Cadwgan kondigen de geboorte aan van hun zoon: Owen Percival Cadwgan Moeder en zoon maken het waarschijnlijk goed, maar Keane zou het nog niet weten want hij mocht pas in nuchtere staat terug naar huis komen. -
By De Ochtendprofeet · Posted
Afdelingshoofd op Ministerie van Toverkunst gearresteerd wegens corruptie Door Lecia Quickley LONDEN, 4 oktober 1837 - Afdelingshoofd Farley Huddleston van het Bureau voor Bezemveiligheid is vanochtend gearresteerd in zijn woning nadat maandenlange onderzoek door een groep schouwers onder leiding van hoofd van de schouwers Nicholas Eversly aanwees dat Huddleston meerdere malen steekpenningen heeft aangenomen om bezems met een mankement toch een goedkeuring te geven zodat ze verkocht konden worden. Fabrikanten zoals Applewood zijn ervan beschuldigd Huddleston om te kopen, maar weigeren tot nu toe reactie te geven. Op het Ministerie van Toverkunst werd het nieuws met veel schrik ontvangen. Meerdere collega's van Huddleston vertelden de redactie dat ze het nieuws onbegrijpelijk vonden, omdat Huddleston de meest vriendelijke en betrouwbare man is die ze ooit hebben leren kennen. De enige die een andere mening had was Alexis Eversly, afdelingshoofd van Testcentrum Verschijnselen en ook de vrouw van de man die Huddleston persoonlijk arresteerde. Zij lachte schamper toen ze het nieuws hoorde en verklaarde dat ze geen reactie geeft omdat ze "geen tijd te verspillen heeft aan zo'n walgelijke en nutteloze idioot." [Redactie: het scheldwoord dat mevrouw Eversly daadwerkelijk gebruikte was niet geschikt om te printen in deze krant en hebben we veranderd.] -
By Ronan Lennox · Posted
Born on the same day Two gifts from above Lives entwined two babies to love Ronan en Anne Lennox kondigen de geboorte aan van hun dochters: Ginger "Ginny" Lennox & Jennifer "Jenny" Lennox geboren op 20 september 1837 Moeder en dochters maken het goed
-
-
Our picks
-
[1837/1838] They lose their minds for us, and how it plays out - Halloween
Tristan Johnson posted a topic in Het Verboden Bos,
31 Oktober 1837 Nacht
Een spooktocht in het verboden bos, dat was iets waar Tristan niet echt nee tegen had willen zeggen. Vooral omdat hij niet wilde weten of er wat leraren waren geweest die het misschien grappig hadden gevonden dezelfde spreuken op Zweinstein uit te voeren. Er waren bepaalde moorden die hij niet nog een keer wilde zien.
Verboden bos was een stuk minder eng.
“Goed, allemaal bij elkaar blijven iedereen, je hebt geen zin om hier te verdwalen, de volgende keer dat we je zien ben je dan misschien onderdeel van de tour”, hij lachte even luid, er niet echt bij stilstaand dat er misschien leerlingen waren die geen zin hadden om grappen te maken over hun angsten. Was toch de beste manier om te dealen niet?
“Kan iemand bij schijnen met Lumos volgens mij zien we dan meer!
Ze zagen in elk geval de grote spin die hij van het terrein had gepakt en meegenomen had om op het juiste moment los te laten. Halloween was voor pranks niet.
OOC: Halloween! Er is een spooktocht in het verboden bos, er zijn spreuken over het bos uitgesproken waardoor je alle geesten kan zien die hier gestorven zijn op de plek waar ze gestorven zijn. Dit topic is het ‘veilige’ topic aka het gedeelte waar de leraren van getest hebben of dingen niet te echt zijn. Er komt ook nog een groepje met verdwaalde leerlingen in een dieper enger gedeelte van het bos als dat meer je ding is- 1 reply
Promoted By
Alexis Eversly, -
[1837/1838] Openingsfeest: watch the queen conquer
Laurelle Ryder posted a topic in De Grote Zaal,
1 september 1837
Sinds twee maanden of zo hadden ze er een nieuwe koningin bij en zelfs Zweinstein was niet immuun voor het algehele concept van koningin Victoria en dus, dus, dus was het hele openingsfeest versierd in de meest stereotiep koninklijke stijl die Laurelle had kunnen vinden, een stel tronen in plaats van stoelen, de tierlantijntjes die ze hier elke dag zou willen zien en de mededeling aan alle leerlingen dat ze heus wel hun mooiste kroontjes uit de kast mochten halen. Ze wist eigenlijk niet of de leerlingen er zoveel hadden, kronen of tiara’s of wat dan ook, maar Laurelle had dat wel, want als ze een guilty pleasure had, was het wel doen alsof ze hare majesteit van de hele godvergeten wereld was.
Nu was ze dat niet, dat was ze nog geeneens van Zweinstein, maar het thema was er wel naar en dus mocht ze zich best een beetje verkleden naar de gelegenheid.
Alle eerstejaars waren net langs de Sorteerhoed geweest (ging echt een stuk trager dan normaal, echt, wat was er mis met deze generatie, stelletje twijfelaars) en dan was het bij deze tijd voor het eten en om samen met de overige leraren te kibbelen over hoelang ze dit thema konden aanhouden (ze vond het leuk, oké) en om zich goed te installeren zodat ze hier degelijk over kon discussiëren. ‘We kunnen dit vast nog minstens een week volhouden, vind je niet? Kan best. De leerlingen vinden het heus wel geweldig.’ Ze knikte ze wijs toe. ‘Kijk maar, alleen maar glimlachende gezichtjes.’ Ze keek eens even beter. ‘Dat die ene de ander in het gezicht sloeg, hoeft niets te betekenen.’
Ja, wat. ‘Denk je dat we moeten ingrijpen of kunnen ze dat onderling regelen?’
Ja, wat?
OOC: Openingsfeest! <3- 34 replies
Promoted By
Alexis Eversly,
-
-
Nieuwste Posts
-
By Noah Leadley · Posted
Uh. Verbaasd keek Noah Blanches hele gemoedsverschuiving aan, want het was alleen aardig bedoeld, luchtig en vriendschappelijk, en dat ze plots zo verdrietig klonk, was zo… gek. Hij had het helemaal niet zo bedoeld! Het was gewoon een grappig toeval, toch? Niet zo goed wetend wat hij moest doen staarde hij haar even, heel even aan, een mond vol tanden en een verstand heel even op stand-by. Goh. En nu? ‘Nee…’ Hij sprak Christopher eigenlijk niet zo vaak meer – die was ergens weg met Dream en draken en hij was hier, evengoed in een rolstoel, maar met een minder stoer verhaal. ‘Het was een weddenschap, met Fanny, en ik vond dit kleed eigenlijk gewoon mooi.’ Dat klonk niet bijzonder, en dat was het ook niet, en hij had het al helemaal niet bijzonder vervelend bedoeld. ‘Ik wist niet dat jij hetzelfde zou dragen.’ Hij keek weleens naar Blanche, naar hoe ze eruitzag, en op de één of andere manier leek alles wat ze droeg zo bij haar te passen, alsof ze zich aanpasten aan wie zij was en aan wie zij wilde zijn, wat ze wilde betekenen in de wereld, maar jurken herkennen? Nah. Plus, het was eigenlijk puur toeval dat hij het hier gemerkt had. Gewoon. Omdat het bij hem een kleed was en bij Blanche háár kleed. ‘Hoezo is je verjaardag nu verpest?’ vroeg hij. ‘Het is maar een kleed…’ En dat was niet het belangrijkste, toch? Het was belangrijker dat ze een fijne dag had, een dag waar ze naar huis over zou kunnen schrijven, en dan was één jurk vast niet zo belangrijk. ‘Heb je al een taart gehad?’ -
By Evita Magdalena Reyes · Posted
Oh, gelukkig hoefde ze geen Dreuzels tegen te komen. Kennelijk had hij ook geen Dreuzels als bedienden en dat maakte het wonen in Engeland wel iets aangenamer. Als haar familie dan ook nog eens keurig in Spanje bleef, had ze het prima voor elkaar. “Inderdaad,” antwoordde ze kil op de vraag of ze dan vriendinnen over zou laten komen, maar nam het al snel weer terug. “Hoewel… ze hebben allemaal van die stomme echtgenoten.” Daar moest ze echt nog even over nadenken. Vooral de hartsvriendin die met een dominee getrouwd was, want voordat ze het zou weten, zou haar hele huwelijksdag een preek zijn. Vol trots vertelde Liam dat hij in een losstaande villa woonde, en Evita kon het niet laten om erom te glimlachen omdat Liam zo lekker onnozel was. Straks zou hij haar ook nog vertellen dat water nat was, en een slurk rond. Bovendien glimlachte hij zelf nu ook, omdat hij er zowat van naast zijn schoenen liep zo blij als hij met zijn woning was, en ze moest zeggen: zo zag hij er een stuk appetijtelijker uit. Ze kopieerde zijn gedrag en at wat van de oesters, die qua smaak haar goedkeuring wel konden wegdragen. Maar toen vroeg hij wat ze met haar tijd aan moest en werd ze opnieuw overspoeld door negatieve gevoelens. Ze haalde haar schouders op. “Ik weet het niet… ik hàd plannen, maar toen moest ik opeens naar Engeland omdat ik verkocht ben en… Begrijp me alsjeblieft, want het ligt niet aan jou, jij kan er ook niks aan doen. Ik wil helemaal niet trouwen.” Ze probeerde zich te concentreren op de wijn en de oesters, die allemaal zo heerlijk waren, dat zo erg in contrast stond met de radeloosheid die ze voelde. “Wil jij wel trouwen?” vroeg ze met haar hart op de tong. “We hebben nu samen wel bewezen dat liefde op het eerste gezicht niet bestaat en-” Ja, ze praatte te veel. Het kon haar geen barst schelen, als hij maar dat masker van verveling, hoogmoed en stijfheid eens zou laten zakken. “Je kan mij niet vertellen dat het je niks doet. Dat je niet kwaad bent op je broer omdat hij je opgezadeld heeft met mij, een vrouw die op geen enkele wijze voldoet aan jouw ideaalbeeld.” Zij was woedend, dat liet ze door dit te zeggen maar al te goed doorschemeren. Als haar vader op haar bruiloft zou verschijnen, zou ze een fles wijn op z’n schedel kapotslaan. -
By Celia Haysward · Posted
Ze had het niet erg gevonden om als een of andere thropy-wife mee te moeten naar dit soort feestjes, oprecht niet. Haar moeder deed het ook voor haar vader, ze had genoeg gasten gezien in het hotel die duidelijk deze standaard combinatie waren, was allemaal prima. Want iedereen wist dat de rol van thropy-wife eigenlijk betekende dat je achter de schermen je invloed mocht uitoefenen op wat voor zaken je man dan ook had. En ze was tevreden met die rol, voor even, uiteindelijk wilde ze natuurlijk de voorgrond maar ze was geduldig genoeg, Wat ze niet kon hebben was dat Isaiah de memo van hoe dit in zijn werk ging duidelijk niet gekregen had, want hij deed heel erg zij best haar vooral niet in zijn zaken te betrekken. En dat kon niet, het huwelijk was een handelscontract waar iedereen iets uit moest kunnen halen, als hij geen zin had om zijn macht en positie te willen delen met haar dan had hij maar met een vrouw zonder geld moeten trouwen. Aan zijn achternaam en fortuin ging ze namelijk niet echt heel erg vooruit, dat had ze van huis al mee. Ze wilde meer invloed, en als hij haar niet wilde geven waar ze recht op had dan moest ze het maar afdwingen. Met een glimlach natuurlijk, dat was hoe die dingen gingen. “Oh nee niet per se, alhoewel”, ze staarde even rond of er een ober in de buurt was en toen die er niet was vervolgde ze snel, “maar een glas champagne zou niet misstaan, ik heb gehoord dat die vanavond heel goed is”, en hopelijk zou dat genoeg tijd kosten dat hij even weg was en zij als lieftallige echtgenote zijn gesprekspartners aan de praat kon houden. En als ze tegen haar spraken en niet tegen hem dan was dat nog beter dan achter de schermen van alles doen. Ze knikte ook nog even ongeduldig richting de mensen in hun gezelschap, want hij moest haar verdomme even voor gaan stellen. -
By Adore Appleby · Posted
“Alles ik wil alles weten”, maar misschien moest ze toch maar een soort van kiezen, “maar begin maar bij de leerlingen, dat zijn er vast meer dus dan is er een hoop wat ik niet weet”, Adore deed zelf ook haar best op up-to-date te blijven met alle roddels, maar er was altijd wel die ene sneer of die ene gouden tip die ze niet meekreeg. En als dat nou net de roddel werd waar iedereen over sprak dan was dat heel erg tragisch. Kon ze oprecht twee dagen buikpijn van hebben. Tevreden keek ze in de spiegel hoe Madeline haar heren opstak en vertelde dat ze dan volwassener leek. Nu hoefde Adore niet per se nu al op te groeien, ze was soms zelfs bang dat haar leven net iets te snel ging, dat het al klaar was voor ze dingen had bereikt die ze wilde bereiken. Iedereen wist immers dat je in de bloei van je leven moest zijn, zo mooi mogelijk moest zijn, als je beroemd wilde worden. En hoe graag oudere vrouwen en bedrijven die cosmetica verkochten ook deden van niet er zat een houdbaarheidsdatum op schoonheid. En ze had hem nog lang niet bereikt maar ze hoefde er echt niet sneller heen. Maar ouder worden en volwassen lijken dat was natuurlijk een wereld van verschil. En ergens was het ook wel spannend om haar haren al op te steken voor ze gedebuteerd was, dat maakte vast indruk. “Ik ben nog niet gedebuteerd, volgend jaar mag ik, maar zo opgestoken is wel mooi he? Dus misschien moet ik het inderdaad maar gewoon doen” En toen kwam haar oom binnen en als Maddie er niet was geweest, en ze dus niet de neiging had gehad zich een klein stukje beter voor te doen dan ze was, dan had ze haar haarborstel naar zijn hoofd gemikt want ugh. Aan de andere kant, als Maddie er niet geweest was dan had Adore momenteel niet de wens gehad om de complete aandacht van het meisje te krijgen en dan was het binnenkomen van David vast minder erg geweest. Maar nu was ze gewoon geïrriteerd want waarom. “Ja, ja het is heel mooi weer, we komen zo ijs eten, als je ijs wilt natuurlijk Madeline anders gaan we geen ijs eten natuurlijk”. Ze hoopte van niet en ze wierp ook nog even een boze blik op haar oom. Volwassenen waren kut. -
By Isaiah Haysward · Posted
27 oktober 1837 Isaiah hield niet van feestjes, hield niet van andere mensen om een godganse avond met ze te praten, snapte niet dat anderen dit een bron van legitiem entertainment vonden, maar het moest, het moest als je nog enigszins connecties wilde hebben en tussen de smalltalk en de als de pest gemeden vraag of er een kind aan zat te komen (nee, want ew, kinderen, ew) door moesten de zaken natuurlijk besproken worden. Dat… was eigenlijk de voornaamste reden dat hij nog kwam opdagen, echt, als het van hem afhing, zou hij omringd worden door de paar mensen die hij mocht, de paar mensen die hij langer dan een uur om zich heen kon verdragen, maar om de één of andere bizarre reden was dat hem niet gegund. Iets met dat de wereld niet wegging als je dat beleefd vroeg. En hij zou willen dat zijn lieftallige echtgenote iets minder koppig was dan de hele wereld bijeen, want ondanks een niet te misverstaan gebaar stond ze hier nu nog. Ugh. Hij had duidelijk genoeg gemaakt dat hij haar niet in zijn werkleven wilde, toch? ‘Celia,’ zei hij, zijn ongeduld verbergend achter een gemaakte glimlach. ‘Heb je iets nodig?’ Blijkbaar. En als ze een weg in zijn werk nodig had, kon hij haar dat niet bieden. Ah, dat kon hij vast wel, hij kon uiteindelijk alles en al die zooi en er was niemand die hem ging vertellen dat hij zijn vrouw niet mocht betrekken, maar dat betekende niet dat hij zín had in haar aanwezigheid. Over het algemeen kon hij haar best hebben (nu ja) (in zoverre Isaiah mensen kon hebben die in zijn huis woonden en waar hij niets mee had en die nog niet eens zijn broer en zus waren, waarvoor hij een aparte tolerantie had opgebouwd. Hoefden ze niet te weten, overigens), maar nu mocht ze écht weg. OOC: Privé met Lily! <3
-
-
Nieuwste Topics
-
