-
Welkom op Pumpkins & Parchment RPG
Een RPG uit een magisch verleden...
Waan je in een wereld van historie en magie, van stoffige vellen perkament en sprankelende toverdranken, van donkere kerkers en flitsende duellen. Welkom in de wereld van Pumpkins & Parchment!
Houd je van schrijven? Heb je ook gedagdroomd bij een wereld als die in Harry Potter? Beleef deze wereld, tegen het decor van een industrialiserend Engeland, waar alles mogelijk lijkt te zijn, en misschien ook is...
Forums
-
Algemene Informatie
-
- 26
- posts
-
Mededelingen
Belangrijke gebeurtenissen op de site worden hier aangekondigd! Bekijk de mededelingen van:
OOC Algemeen | OOC Zweinstein | OOC Buitenwereld | IC Zweinstein | IC Buitenwereld
Het weer: De lente is dan wel begonnen, maar met al die sneeuwstormen die er ineens woeden, merk je daar niets van. Kijk uit dat je niet verdwaald...
IC april 1839: 23 september
- 234
- posts
-
- 774
- posts
-
- 3,232
- posts
-
- 89,702
- posts
-
-
Het Hippe Gedeelte
-
Zweinstein
-
- 77
- posts
-
- 89
- posts
-
- 61
- posts
-
- 152
- posts
-
- 62
- posts
-
- 61
- posts
-
- 99
- posts
-
-
Buitenwereld
-
- 56
- posts
-
- 653
- posts
-
- 116
- posts
-
- 778
- posts
-
-
Andere Boards
-
- 1,008
- posts
-
-
Members
-
Forum Statistics
13,214
Total Topics288,197
Total Posts -
Member Statistics
-
Laatste Mededelingen
-
By Theodore Whitford · Posted
Beste Tovenaars, Heksen, Snullen (en mogelijk verdwaalde Dreuzels), Zoals jullie hebben gemerkt heeft de realiteit in existentiële zin afgelopen dagen enkele malen een gedaanteverandering ondergaan, dat wil zeggen, tijdelijk zijn (m/v) gedaante verloren. Diepgravend magisch onderzoek heeft uitgewezen dat dit lag een een fout in wat magisch geleerden de Klout noemen. Deze verzameling van magische technologie bleek gecorrumpeerd te zijn door mij verder onbekende invloeden. Door de gedaante van de Klout over te dragen aan een bijzonder schoon exemplaar van het fabeldier Bekkup (een gedaanteveranderend wezen dat de eigenschap heeft dingen uit zijn (m/v) directe omgeving op te slaan), kon ik de Klout opschonen, en vervolgens weer herstellen door de Bekkup in contact te brengen met de Klout. Ik hoop dat hierbij de Klout weer gestabiliseerd is en jullie bestaan in existentiële zin weer gegarandeerd is. Mocht u last hebben van geheugenverlies of missende ledematen, schroom dan niet om contact op te nemen. Met vriendelijke groet, dr. Theodore Whitford mtb. zgp. enz. enz. -
By April Haysward · Posted
Kieran Monday en April Haysward kondingen de geboorte aan van hun dochter: Blue Monday
Blue is geboren zaterdag 1 maart 1839. Moeder en kind maken het goed. Moeder zou het nog beter maken als mensen haar drank zouden sturen zodat ze de geboorte kan vieren. -
By Nicholas Eversly · Posted
Magisch nieuws maart 1839: Deze hele maand gebeurt er niets interessants in de magische wereld. Er zou een demonstratie zijn tegen een drakenreservaat (Take back control over the welsh green) maar die is afgelast vanwege regen. -
By Alexis Eversly · Posted
Maart 1839 Minister van Toverkunst: Thomas Silvershore vanaf Maart 1838 Koningin van Groot-Brittannië: Victoria - Koningin vanaf 20 juni 1837, zal gekroond worden op 28 juni 1838, regeert tot 22 januari 1901
Premier van Groot-Brittannië: William Lamb - tweede viscount Melbourne, Premier van 18 april 1835 tot 30 augustus 1841 Belangrijke gebeurtenissen in maart 1839: 1 maart 1839: De Sussex County Cricket Club wordt opgericht. 2 maart 1839: Er zijn verkiezingen in Frankrijk. 3 maart 1839: John Carne Bidwell beklimt als eerste Europeaan de Ngauruhoe, een vulkaan in Nieuw-Zeeland. Mananui Te Heuheu Tukino II, stamhoofd van de Ngati Tuwharetoa stam, is woedend dat de Tapu, een spiritueel verbod om op heilige plekken te komen in de Polynesische cultuur, is geschonden en verbiedt verdere beklimmingen van de vulkaan. 5 maart 1839: Longwood University, destijds Farmville Female Seminary, wordt opgericht in Farmville, Virginia. De school gaf les in Engels, Latijn, Grieks, Frans en piano. 7 maart 1839: Baltimore City College wordt opgericht, de derde openbare middelbare school in de Verenigde Staten, alleen toegankelijk voor mannen tot 1979. 9 maart 1839: De Anti-Corn Law League wordt opgericht in Manchester, een politieke beweging voor het afschaffen van de Graanwetten, een serie van importheffingen in het Verenigd Koninkrijk waarmee de (grote) Engelse landeigenaren beschermd werden tegen goedkope buitenlandse graanimporten. Daardoor bleef de prijs van brood hoog, terwijl de lonen omlaag gingen. Uiteindelijk worden de wetten in 1846 afgeschaft. 21 maart 1839: Symphony No. 9 van Franz Schubert wordt voor het eerst opgevoerd door Felix Mandelssohn Bartholdy. 23 maart 1839: Het woord OK/Oké wordt voor het eerst gebruikt in een krant, de Boston Post, maar waar het gebruik precies vandaan komt, is onbekend. 26 maart 1839: De eerste Henley Royal Regatta wordt voor het eerst gehouden op de Thames. Belangrijke geboortes in maart 1839: 3 maart 1839: Jamsetji Tata, een Indiaas pionier en industrieel die één van de sleutelfiguren is in de oprichting van Tata Group, een Indiaas industrieel conglomeraat. 8 maart 1839: Josephine Cochrane, de Amerikaanse uitvinder van de afwasmachine in 1886. 9 maart 1839: Phoebe Knapp, een Amerikaanse componist van muziek voor hymnes en organist. 15 maart 1839: Daniel Ridgway Knight, een Amerikaanse kunstschilder die vooral in Frankrijk werkte en gerekend wordt tot het Naturalisme. 16 maart 1839: Sully Prudhomme, een Frans schrijver die in 1901 de eerste ontvanger van de Nobelprijs voor de Literatuur werd. 16 maart 1839: John Butler Yeats, een Iers kunstschilder. 17 maart 1839: John Pettie, een Schotse schilder. 21 maart 1839: Modest Moessorgski, een Russische componist. 23 maart 1839: Julius von Hann, een meteorologisch onderzoeker. 25 maart 1839: Carlo Pellegrini, een caricaturist die van 1869 tot 1889 werkte voor Vanity Fair onder de naam 'Ape'. 25 maart 1839: Marianne Hainisch, de oprichter van de Oostenrijkse vrouwenbeweging. 26 maart 1839: John Mackay een Schotse ontdekker en pionier. 27 maart 1839: John Ballance, een Nieuw-Zeelandse politicoloog en politicus. Belangrijke sterfgevallen in maart 1839: 2 maart 1839: Charlotte Bonaparte, de nicht van Napoleon Bonaparte. 20 maart 1839: Caspar Voght, een Duitse handelaar en sociaal hervormer. -
By Thomasin Hastings · Posted
Geachte leerlingen, Per januari 1839 heb ik,Thomasin Hastings, professor Duelleren en afdelingshoofd van Griffoendor, mij helaas langdurig ziek moet melden. Ik wens jullie alle goeds in het nieuwe kalenderjaar en hoop op een spoedig weerzien. Een hartelijke groet, TH
-
-
Our picks
-
[1838/1839]Openingsfeest: Come my way
June Johnson posted a topic in Het Terrein,
1 september 1838
Het openingsfeest van dit jaar vond niet traditioneel plaats in de Grote Zaal. In plaats daarvan bevond de hele school zich deze avond aan de rand van het Grote Meer, afgezien van de eerstejaars die samen met June op het wiebelige vlot stonden dat zich een eind het meer op bevond. De kinderen waren zojuist afgezet met een paar houten bootjes, die nu weer op weg waren naar de kant en het grootste deel van de groep leek nog niet helemaal te begrijpen wat er precies aan de hand was.- 15 replies
Promoted By
Alexis Eversly, -
[1837/1838] Eindfeest
Seneca Damarcus posted a topic in IC Topics,
Donderdag 31 mei 1838 - ongeveer 19:30 - Binnenplaats - Een uitzonderlijke warme dag
Seneca had alles uit de kast getrokken voor het eindfeest. Het was een doordachte investering, u mag het heus geloven. Niet alleen was dit zijn eerste schooljaar als schoolhoofd en moest hij zijn goede kant laten zien, ook straalde het macht uit. Naar zijn leerlingen, de ouders en de rest van magisch Engeland. Het zou in de krant genoemd worden dat de heer Seneca Damarcus, schoolhoofd van Zweinstein, voor een knaller van een afsluiting had gezorgd. Er was een grote hoeveelheid aan alcohol te vinden bij de volwassenen-bar, dat ook nog wel toegankelijk was voor meerderjarige leerlingen die door de betoverde leeftijdspoort heen konden. Hier waren er magische drankjes te vinden uit verre culturen en van oorspronkelijke hoge prijzen. Goed, alcohol was een belangrijk aspect van een partijtje, maar niet alleen de drankjes waren exotisch. Er was een gigantisch tijdelijk zwembad en overal waren er magnifieke dieren uit verre landen gehaald – totaal afgericht natuurlijk.
Uiteindelijk was het toch een moeilijke beslissing om voor halfbloed-schorriemorrie te kiezen, die bekend waren in de tovenaarshoreca. Hij had zijn voorkeur voor betoverde modellendreuzels die als slaven konden dienen tijdens het feest, zodat het mannelijke volk ook nog hun eigen entertainment kon hebben. Dit werd natuurlijk weer eens niet geaccepteerd want: ‘het merendeel van de leerlingen hebben dreuzels als ouders.’ Waarop Seneca natuurlijk weer de neiging had om te reageren dat dat juist het hele probleem was in de magische samenleving tegenwoordig. Goed, hij had zich stil gehouden en zich aangepast. Hij koos zelf wel een leuke volbloed-leerlinge of wellicht wel lerares om zijn avond mee door te brengen. In ieder geval was het feest een prachtige bedoeling geworden, met teveel details om op te noemen. (Wees dus niet bang om uw fantasie te gebruiken.)- 36 replies
Promoted By
Alexis Eversly,
-
-
Nieuwste Posts
-
By Edith Chadwick · Posted
Haar twee levens stonden nu recht tegenover elkaar. Edith kon het zich visualiseren, de ene Edith, lief, onzeker, ambitieus met een liefde voor haar familie en haar echte vriend Dayton die op haar knietjes op vergiffenis smeekte en het probeerde uit te leggen, al wist ze dat ze dat niet kon. Omdat aan de andere kant populaire Edith stond. Hard, gemeen, geen ruimte voor vrienden of familie. Populaire Edith lachte met haar vriendinnen mee, om maar niet stom gevonden te worden. Dit was voor haar een enorm vernederende positie waar lieve Edith haar in had gewerkt. De twee levens schreeuwden in haar oren, zulke enorm verschillende dingen die ze wilde. Zoveel verschillende dingen waarvan ze voelde dat ze die moest doen. Ze schaamde zich voor wat ze gedaan had, van beide kanten. Allebei de kanten waren boos dat ze zich schaamde voor die kant, en ze wist niet wat ze moest doen. Het gelach werd harder en Edith werd rood in haar gezicht. Ze lachtten haar ook uit. Het Hufse meisje zei ook dat Edith zich moest verontschuldigen, wat een concert van gegiechel en gelach liet aanvangen. ''Wat een vertoning.'' Hoorde Edith achter zich, en haar wangen werden nog warmer en roder, en ze keek naar Dayton, die een stap naar voren had gedaan. Hij was zo dapper voor zijn zus. Ze probeerde die moed over te nemen. ''Houd je mond, Karen.'' Zei Edith en de groep werd weer stil. Niet omdat ze dat uit respect werden, maar uit verontwaardiging. Ze had hen nooit gestopt tijdens het pesten, tenzij er een reden voor was zoals een klassenoudste die de hoek om kwam of als ze ervoor kozen een ouder iemand te willen pesten. Edith had altijd gezworen bij haar formule, eerstejaars en het liefst huffelpuffers. Helaas was dit nu dus wat haar de nek omdraaide. ''Sorry Dayton, Loïs... Het gaat niet nogmaals gebeuren. Het spijt me.'' Zei ze oprecht, en ze keek licht angstig om naar haar groep, die inmiddels in een vijandige roedel leek te veranderen. Boos geroep, gevloek. Ze was niet meer de hoofdwolf, en zo'n grote wankeling in macht had ze tot nu toe nog nooit eerder meegemaakt. ''Is dat je vriendje ofzo, Edith? Is dat waarom je niet met die ouderejaars knul wilde?'' Gelach. Haar gezicht werd rood. Dit had niets met Boreas te maken en Edith wilde niets met Dayton, behalve vrienden zijn. Haar hart zonk in haar maag en ze voelde zich misselijk. ''Nee! Ik wil niets met Dayton! Hij is veel te jong, met Boreas was het gewoon anders!'' Ze probeerde zich terug een weg de ladder op te klimmen, maar door de brok in haar keel was het lastig respect af te dwingen. Ze keek weer naar Dayton, terwijl ze realiseerde dat díe opmerking ook niet echt lekker uit de bek kwam. Zeg hallo tegen Koos Vriendloos, aka Edith. @Dayton Collingwood @Loïs Collingwood -
By Edith Chadwick · Posted
Helaas had de jongen, nu er een leerkracht bij was, de moed om zijn dagboek op te komen halen, wat Edith toch wel lichtelijk irriteerde. Een dagboek was een zeer goede bron van informatie over een persoon en de korte blikken die ze al in het boekje had geworpen hadden duidelijk gemaakt dat hij er elke dag trouw in schreef en waarschijnlijk al zijn geheimen, voor zover zo'n slome brave Huffel geheimen kon hebben, erin uitlegde. Voor hem was het kennelijk wel belangrijk dat Edith ze niet zou lezen, anders was hij allang om de hoek verdwenen geweest. Edith probeerde zich te herinneren wat ze zo kort geleden had gelezen. Iets over 'Guppie' die was overleden, lekker boeiend! Nog iets over zijn opa die hem mee had genomen om te winkelen, echt superinteressant, niet dus. 'Wat wil je dat ik niet weet?' dacht ze. Had hij een oogje op zijn leraar, op een populair meisje. Ze onderdrukte een glimlach. Een oogje op een van haar vriendinnen? Helaas had ze niets van waarde gelezen voor ze het boekje teruggaf. Helaas. Tot de volgende keer dan maar weer. Volgende keer beter. Of nouja, volgende keer? Dat moest ze dan nog maar bezien. Ze wist niet wat professor Priest van plan was en het maakte de brave, lieve kant van Edith doodsbang. ''UIteraard!'' Reageerde ze op de lerares, de vuile blik van de huffel slechts een aantekening in haar gedachtes terwijl ze vriendelijk glimlachtte naar je professor. Ze bedacht zich dat ze wellicht een minder opvallende manier moest bedenken om leerlingen te plagen, zodat professors zelfs als ze het zagen gebeurden er niet zoveel aan konden doen. Nog een aantekening. ''Oh dat boekje had hij net laten vallen!'' Biechtte ze eerlijk op. Hé, het was geen volledige leugen! ''Oh u heeft gelijk professor, het zou heel erg vervelend zijn geweest als iemand anders het had gelezen, gelukkig is hij nu weer bij de rechtmatige eigenaar!'' Ze zette haar meest onschuldige puppy-ogen op en glimlachtte van haar vriendinnen naar de docente. Ze was slechts een goedbedoelende leerling! Niets meer, en niets minder! @Susannah Priest -
By Edith Chadwick · Posted
Ze had het niet willen zien en zat, ondanks de handen van haar vriendinnen die haar met zacht geweld heen en weer schudden en haar handen opzij probeerden te duwen, met haar handen voor haar ogen. Ze kon het niet aanzien hoe haar 'vriendinnen' haar enorm voor schut zetten. Even keek ze door haar wimpers en zag dat Erica de jongen inmiddels had bereikt. Ze rechtte haar rug en deed haar best om normaal te lijken, al was dat lastig vanwege het harde gebonk in haar borstkas. Als ze met haar handen voor haar ogen zat zou hij natuurlijk meteen denken dat wat Erica vertelde de waarheid was. Toen hij plots haar kant opkeek -alhoewel hij wel een beetje langs haar keek, had hij een lui oog?- hield ze haar adem in, tegelijkertijd met de rest van de meiden. Tot hij een knipoogje gaf en Edith deed haar best haar mond niet open te laten vallen. Was dit een valstrik, vantevoren bedacht door Boreas om haar een lesje te leren? Of, nog veel enger, had Boreas écht een oogje op haar? Vroeger zei Jake nog wel eens dat als jongens een meisje plaagden, ze om zoentjes vragen. Edith had altijd gedacht dat dit slechts gewoon een rijmpje was, maar misschien lag er wel een waarheid achter? Uiteraard was het anders als die jongens je broers waren, kuch de drieling, kuch. ''Hij vindt je ook leeuuuukk!'' Koerde een van haar vriendinnen en een koor van gelach, ge-'awwwhh' en aanmoedigingen klonk. Het was wel een beetje stoer als een ouderejaars je leuk vond, maar... Boreas? Die trap in zijn kruis was kennelijk zodanig hard geweest dat het zijn hersens had beïnvloed. Ze zou er zich bijna schuldig over voelen, tot ze zich realiseerde dat hij over haar zus had gepraat en ze wist dat ze, ondanks dat ze wat problemen had met haar familie, niemand ooit ongestraft negatief over een enkele Chadwick kon laten spreken. Haar familie was even belangrijk als haar afdelingstrots, al dan niet belangrijker, al deed ze vaak of het haar niks uitmaakte wat haar familie vond. Dus nee, eigen schuld dikke bult! Of nouja, eigen schuld dikke... Je snapt hem wel. ''Misschien wilt hij het ook wel aan!'' Klonk er. ''Ook? Ik heb dat nooit gezegd! Überhaupt, ik-'' Haar protesten werden compleet overheen gelopen en ze kreeg nog meer duwen om naar hem toe te lopen. ''PRIMA!'' Riep ze uiteindelijk gefrustreerd uit en liep om van het gezeur af te zijn richting de jongen, in haar hoofd bedacht ze wat ze moest zeggen. 'Hé slome', ja dat klonk wel lekker, maar al zijn vrienden zouden hem waarschijnlijk meteen beschermen. Ze zocht iets om te zeggen wat in éen keer duidelijk maakte dat haar vriendinnen dit hadden bedacht, dat ze hem nog steeds niet mocht en dat ze het liefst wilde doen of dit nooit gebeurd was. Voor ze iets goeds had kunnen bedenken stond ze al bij hem. Ze dacht eraan of ze misschien weg moest lopen, maar uiteindelijk besloot ze te blijven staan, anders zou ze dat ook weer uit moeten leggen. ''Hey.'' Begon ze. Goede start, sterk. Ze sloeg haar armen over elkaar, om haar ongenoegen met de situatie uit te beelden. ''Ik vind jou niet leuk. Sorry. Mijn vriendinnen vinden het soms leuk elkaar voor schut te zetten.'' Boos keek ze daar Erica. Ze had niet gedacht dat die spot van de meiden onderling ook eens tegen haar zou worden gebruikt. En zeker nu met Boreas, die haar kennelijk ook nog eens leuk vond! Ze sprak weer, formeel. ''Ik snap nu waarom je me plaagde, maar ik ben niet geïnteresseerd!'' Oké, nu voelde ze zich toch wel schuldig. Ondanks haar voornemen zich niet zo te voelen. Als hij haar echt leuk vond zat hij nu met een gebroken hart en door de schop stonden ze nu wel quitte, maar een gebroken hart bracht de schaal weer in onbalans. Dat voelde niet goed. ''Sorry.'' Zei ze nogmaals, nu met oprechte medelijden. @Boreas Peregrine -
By Heaven Priest · Posted
Oh, het was allemaal zo erg niet, hoor, dat Heaven nog niet getrouwd was, zolang niemand het tegen haar zei, hartelijk bedankt, fijn dat je meewerkte. Maar nee, hoor, iedereen moest er altijd aan denken, iedereen vond het telkens toch zo ontzettend interessant dat Heaven Priest op de een of andere manier op eenentwintig jaar nog altijd niet getrouwd was. Had wel een vriend, overigens. Bijna een jaar nu. Was dat niet geweldig? Wel voorhuwelijkse seks, maar nog lang geen huwelijk in zicht? Oh, wat een drama! Goh, ja, in zekere zin vond Heaven het effectief een drama en voelde ze zich vreselijk slecht over zichzelf als ze erbij stilstond. Maar, zo beredeneerde ze, als ze dat gewoon niet dééd, was het vast geen enkel probleem. Jupiter hield van haar, hij zou haar vast wel ten huwelijk vragen en tot die tijd ging ze gewoon gezellig op bezoek bij Agatha Moore, lief kind dat ’t was dat op zeventien getrouwd was geraakt. Oké, nee, daar ging ze niet over nadenken. Jupiter zou haar ten huwelijk vragen. Hij hield van haar. Hij wilde haar voor de rest van zijn leven. Echt waar. Ze hoefde zich nergens zorgen over te maken. Ze plakte een stralende glimlach op haar gezichtje toen ze Agatha zag. ‘Oh, ja, hoor! Je kan er niet naast kijken’, antwoordde ze liefjes. God, dit was een kast van een huis. Had ze het kunnen vinden? Liefje, ze was gewend aan de koten van de universiteit. Ze haatte haar jaloezie, merkte ze, ze haatte dat ze niet kon hebben dat Agatha verder stond dan zij, ze haatte dat ze niet gewoon blij kon zijn voor haar vriendin zonder een pijnlijke steek te voelen en ze haatte dat ze zichzelf er niet eenvoudigweg overheen kon zetten. Maar ze kon wel liegen. Er was niets dat Heaven kon als leugens en waanbeelden over haar tong te laten rollen alsof het niets was. ‘Wat een mooi huis! Heb je het zelf ingericht?’ Braafjes vervolgde ze haar weg naar de salon die aangewezen was. ‘Hoe bevalt het getrouwde leven je?’ Ze keek om zich heen. ‘Is het hectisch?’ Ze glimlachte ergens tussen samenzweerderig en vriendelijk in. ‘Als ik op een slecht moment kom, mag je het zeggen, hoor.’ -
By Chase Bennett · Posted
Schema? Mensen maakten schema’s? Chase was een meer toegewijde student dan iemand weten mocht, al was het maar omdat er consequenties waren als hij slechte punten haalde en hij er koppig genoeg geen zin in had. Het was zo’n stom mechanisme, eerlijk gezegd. Zijn reputatie op Zweinstein weerhield hem ervan om, ten eerste, op een zichtbare manier te studeren en, ten tweede, om zijn inherente agressie te uiten, en het was vermoeiend, oké. Hij kwam over het weekend vaker over huis dan het merendeel van zijn klasgenoten, maar daar mocht hij op zijn minst eens met een bijl smijten. Self care. En dus, zijn leven was tragisch, zijn wereld herkende het concept van een schema niet en dus werden zijn ogen een beetje glazig bij Empress’ ongetwijfeld interessante uiteenzetting waarom het niet kon. Schema’s bestonden om gebroken te worden, toch? Niemand hield zich aan schema’s. Jezelf een schema opleggen was een zwaktebod: het betekende dat je zelfdiscipline alleen niet genoeg was. ‘Dus?’ informeerde hij niet-begrijpend. ‘Niemand doet je wat als je nu pauze neemt.’ Wist ze dat niet? Hm. Hij kon zich niet voorstellen dat de Astra’s ook maar in de verste verte op zijn familiale cultuur leken. ‘Je kan het later vast wel inhalen,’ vertelde hij haar bemoedigend, ‘daar ben je heus wel slim genoeg voor.’ Kijk. Hij was lief. Nu meekomen.
-
-
Nieuwste Topics
-
